At your service #5 - New York Times

Twee artikelen uit de New York Times over de federale verkiezingen 2010.

11 juni 2010 Divisions expected to widen after Belgian vote

13 juni 2010 Vote widend divide between Flemish and French speaking regions

Veel leesplezier!

At your service #3

Hieronder de opinies van Rik Van Cauwelaert, Leo Neels en Marc De Vos

Rik van Cauwelaert - Twee blokken

Afgelopen zondag heeft de Vlaamse kiezer het signaal herhaald dat hij in juni 2007 en in 2009 al via zijn stembiljet had gegeven, alleen deed hij het ditmaal nog wat krachtiger.
Volgens academici, met hun wetenschappelijke onderzoeken in de hand, hadden de Vlamingen in 2007 helemaal geen communautaire eisen geformuleerd, laat staan dat zij zouden hebben aangestuurd op een grote staatshervorming. En bijgevolg werd ook betwijfeld dat de regionale uitslag van juni 2009, met forse winst voor de N-VA van Bart De Wever, op een communautaire bezorgdheid van de kiezers duidde. Want partijen zoals de N-VA dienen vaak – zoals de Volksunie, het FDF en het RW in een verder verleden – ‘als een megafoon voor een of ander protestgedrag’. Zo stond het in de ingezonden opiniestukken.
‘De toekomst gaat vanzelf, het heden is onbekend’, luidt de bekende versregel van John Ashbery. Het CD&V-establishment heeft het heden nooit in kaart gekregen. Dat onvermogen zorgde ervoor dat Yves Leterme met zijn machteloze regering zichzelf en zijn partij naar een historisch dieptepunt voerde. De christelijke arbeidersbeweging, de aandrijfas van CD&V, heeft die omslag in de stemming te lande niet gezien en dacht haar zaken en haar belangen op de oude wijze te kunnen blijven beredderen.
Men was er nogal gerust op. Er is bijvoorbeeld geen nota bekend van een ACV-studiedienst waarin nieuwe staatshervormende ideeën worden gelanceerd om het federale land op de sporen te houden, of waarin de onvermijdelijke hervorming van de sociale zekerheid wordt bekeken.
Een jonge blaag van een voorzitter, Alexander De Croo van Open VLD, deed uiteindelijk wat Leterme zelf in 2007 al had moeten doen: de federale coalitie opdoeken. Enkele maanden in de regeringskeuken waren voor De Croo voldoende om zijn vertrouwen in premier Leterme en in zijn eigen Franstalige liberale evenknie Didier Reynders op te zeggen.
Het verkiezingsresultaat van afgelopen zondag heeft alvast het voordeel van de klaarheid. Zowel in Vlaanderen als in Franstalig België zijn met de N-VA en de PS twee duidelijke blokken ontstaan.
In die zin roept de voorbije verkiezing herinneringen op aan die van december 1987. Toen had PS-voorzitter Guy Spitaels de Voerense burgemeester José Happart voor de partijkar gespannen om de rooms-blauwe regering, die de mond vol had van de zogenaamde ‘reconductie’, de voorzetting van haar beleid, te slopen. Premier Wilfried Martens moest die verkiezingszondag naar de stembus langs een haag van spandoeken met daarop: ‘Met Martens Acht, Happart aan de macht.’ Het werd een grimmige verkiezingsnacht.
Spitaels beriep zich na zijn zege – net als Elio Di Rupo vandaag – op de eigen ‘politieke familie’ om, zeer tegen de zin van premier Wilfried Martens, de formatie van een nieuwe rooms-rode regering af te dwingen. Die inbraak van Spitaels, die naderhand de Waalse regering ging leiden, maakte dan weer de latere staatshervormingen van Jean-Luc Dehaene mogelijk.
Een federale regering zonder de N-VA van Bart de Wever en de PS van Elio Di Rupo is vandaag zelfs geen optie – MR-voorzitter Didier Reynders had dat snel begrepen. Dat legt een zware druk op de twee partijkopstukken, die bovendien beseffen dat er geen tijd te verliezen valt.
Maar eerst moet het probleem Brussel-Halle-Vilvoorde van de baan. De Wever weet dat Di Rupo, en de Waalse regionalisten achter hem, de toekomst van het sociaal systeem, de instandhouding van een transparante solidariteit tussen Noord en Zuid en de economische relance van Wallonië hoger plaatsen dan de belangen van een aantal welgestelde FDF-kiezers in de Vlaamse Rand. Bij de PS keken ze trouwens geamuseerd naar de tricolore verkiezingscampagne die CDH-voorzitter Joëlle Milquet een zetel kostte.
Als De Wever en Di Rupo elkaar vinden, ergens langs de boorden van de Maas, krijgt Kris Peeters misschien alsnog zijn copernicaanse revolutie. Elio Di Rupo beseft immers dat Wallonië nog lang niet uit de problemen is. Vorige week nog rekende de Naamse econoom Robert Deschamps voor dat Wallonië ver achter blijft bij de rest van België.
Ondanks enkele hoopgevende signalen, zoals een daling van het aantal werkzoekenden en toenemende buitenlandse investeringen, is er volgens Deschamps nog lang geen sprake van een duurzame Waalse heropleving. Wallonië, zegt de professor, steunt al te veel op overheidsinvesteringen, en het moet dringend werk maken van de kwaliteit van het onderwijs.
Dat kost veel geld, net zoals de herfinanciering van Brussel. Bij de PS weten ze al precies hoeveel. Bart De Wever zal dat de komende dagen vernemen.

Leo Neels - De journalistieke neus

‘Wellicht moeten we vrezen een punt te hebben bereikt waar we elke nieuwe analyse als een gevaar bekijken, elke innovatieve gedachte als een zware last ervaren, elke maatschappelijke vooruitgang als een stap naar revolutie, zodat we uiteindelijk komen tot een algehele weigering om ook maar te bewegen.’ Dit citaat uit het standaardwerk van Alexis de Tocqueville uit 1835 over de Amerikaanse democratie kan treffend worden toegepast op de voorbije verkiezingscampagne.
Verbaal kwam er alvast veel in beweging: oproepen om écht goed te gaan besturen, om verantwoordelijkheid te blijven of te beginnen opnemen, om zaken drastisch te veranderen of grondig aan te pakken…
Het belang daarvan mag niet worden over- of onderschat. Niet onderschat, want het is een grote, relatief zeldzame luxe om die grote diversiteit aan opinies te kunnen uiten. In dit land wordt men er niet voor gearresteerd of neergeschoten. Hopelijk kan dat ook zo blijven – al doet de koelbloedige moord op een vrederechter en haar griffier twijfel rijzen of we nog wel burgers zijn die een maatschappelijk project delen. Niet overschat, om twee redenen.
De eerste is dat de ‘overwinnaar’ die zo’n 20 à 30 procent behaalt in zijn regio er waarschijnlijk zo’n 10 à 15 procent mee verwerft op ‘nationale’ basis, en dat blijft een relatief bescheiden minderheid. De tweede is dat de verkiezing zélf altijd een belangrijk keerpunt oplevert: tussen het tijdperk van het woord – de aankondiging – en het tijdperk van de daad – het beleid.
Met andere woorden: is de electorale retoriek omzetbaar in maatschappelijk beleid? Kan de optelling van Vlaamse en Franstalige minderheden, gelardeerd met een diversiteit aan maatschapijopvattingen, ook leiden tot een toekomstgericht maatschappelijk project waarrond de samenleving, na in de diverse richtingen van de diverse voorgangers te hebben gekeken, zich kan verenigen? Want daaraan hebben we toch behoefte: een motiverend, overtuigend en meeslepend maatschappelijk project dat ons met z’n allen vooruitbrengt, emancipeert, doet groeien om uit het economische en budgettaire dal te klimmen en de samenleving opnieuw op te bouwen? Regelmatig werd tijdens de campagne de vraag gesteld of het ook eens over de échte kern van de zaak mocht gaan. Ook vanuit de media, die (ook) een neus hebben voor al de nevenaspecten.
De mediafocus voor verkiezingsdag lag, wellicht onvermijdelijk, veeleer op verschillen dan op toekomstige samenhang – hoewel verkiezingen toch essentieel gaan over wat er naderhand mee gebeurt, niet over de campagnes.
In een Britse krant las ik de suggestie om in crisistijd te werken met maar twee departementen, een Department for Out of the Box-Thinking, en een Department for Common Sense. Dan zouden de zaken nogal eens vooruitgaan. Dankzij het open electorale debat en de media-aandacht werden doeltreffendheid, doelmatigheid en leiderschap opnieuw populaire categorieën. Houden zo.
Media beleven hun hoogtepunt in electorale tijden. Schitterende bijdragen zijn aangeboden, uitstekende debatten, interviews en bijlagen. Regelmatig nam een kandidaat de maat van zijn of haar opponent, jong talent kon vaak verbluffend goed presteren, ervaring werd soms arrogantie, wanhoop en moed werden getoond, met onrustige en met rustige vastheid, en hier en daar werd ook de afwezigheid van talent pijnlijk duidelijk.
Meestal, aldus George Orwell in In Front of Your Nose uit 1946, zijn politieke voorspellingen verkeerd. In je gezinsbudget, aldus Orwell, word je er snel mee geconfronteerd dat twee plus twee vier is, maar in de politiek kan het deel makkelijk groter zijn dan het geheel. Alle mogelijke tegenstrijdigheden en absurditeiten zijn uiteindelijk immers terug te brengen tot een soort van geheime hypothese dat iemands politieke opvattingen – anders dan zijn gezinsbudget – niet hoeft te kunnen weerstaan aan de ontnuchterende werkelijkheid van elke dag.

Marc De Vos - We kruisen de vingers.

Terwijl u deze regels leest, wordt wellicht koortsachtig gespeculeerd over de regeringsvorming. Het volgende kabinet staat voor epische uitdagingen: een diepgaande staatshervorming voor stabiliteit en beter bestuur, zowat de grootste besparingsoperatie uit de vaderlandse geschiedenis en lang uitgestelde hervormingen die sociale zekerheid, economie, arbeidsmarkt, overheid en fiscaliteit structureel moeten verbeteren.
We kruisen de vingers. En dat geldt ook voor de internationale scène. De stoorzender die het scenario nog verder kan compliceren, is immers de economie in Europa en daarbuiten. Tot voor kort leek de wereldeconomie, die in 2008 nog op het randje van een echte depressie had gestaan, een nieuwe adem te hebben gevonden. Groeilanden zoals China en India bleven doorstomen en mede daardoor veerden de Verenigde Staten en Japan weer overeind. Europa ging wel trager, maar niettemin in dezelfde richting.
Dit beeld van een wereld die sneller en algemener dan verwacht aanknoopt met nieuwe groei, kan nog altijd aanhouden. Maar er zijn factoren opgedoken die het gevaar van een nieuwe dip vergroten, vooral in Europa. De belangrijkste is die van de overheidsschuld. Zowat alle ontwikkelde landen hebben de financiële crisis, veroorzaakt door excessieve privéschulden, beantwoord met een beleid van grote publieke schulden. De hoop was dat daarmee snel een nieuwe expansie zou komen, die de schulden geleidelijk zou uitgommen. In Europa, met Griekenland en andere zuiderse landen op kop, blijkt die hoop nu ijdel. Het economisch potentieel is gewoon structureel onvoldoende. Daarom moet nu massaal bespaard worden om een nefaste schuldspiraal te vermijden.
Op middellange termijn zullen besparingen renderen als ze gekoppeld worden aan noodzakelijke hervormingen die het economisch potentieel verbeteren. Op korte termijn zetten ze een domper op een ontwikkeling die nu eenmaal op schuld is gebouwd. Daarenboven is het schuldprobleem zo groot dat het de euro en de financiële instellingen bedreigt. In de nasleep van de mondiale financiële crisis heeft de banksector in Europa veel minder kapitaal bij opgebouwd en schulden afgebouwd dan in de Verenigde Staten. Daardoor is deze vitale bloedbaan van onze economie nog kwetsbaar. Een groot deel van de publieke schuld van de zwakke Zuid-Europese landen zit daarenboven bij diezelfde Europese banken. Zowel overheid als banken verkeren dus in geldnood, terwijl de euro internationaal status verliest en dus minder investeerders trekt. Een nieuwe en vooral Europese crisis is dus niet denkbeeldig. In elk geval blijft onrust de stroom van investeringsmiddelen naar de reële economie vertragen, met de bekende gevolgen voor groei en banen.
Naast het schuldenvraagstuk nijpt de onzekerheid nog op diverse andere fronten. Zal Griekenland wel slagen in het draconische besparingsplan, of volgt uiteindelijk toch een schuldherschikking met serieuze verliezen voor de Europese banksector? Hoe en waar moet het geld vandaan komen als er effectief een beroep moet worden gedaan op het Europese reddingsfonds van 750 miljard, dat vooralsnog een papieren belofte is? Hoe zwaar zal het internationaal opbod aan nieuwe belastingen en strengere regels voor financiële markten uiteindelijk wegen? Hoe duurzaam is de groei in China, waar de overheid nu drastisch heeft ingegrepen om oververhitting en zeepbellen in de bouwsector te vermijden? Wat zijn de geopolitieke risico’s van bijvoorbeeld een nucleair Iran en halsstarrig Noord-Korea? En wat met de Verenigde Staten, die druk op weg zijn naar een overheidsschuld van Europese omvang en waar nu ook gewaarschuwd wordt dat de economische groei van morgen onvoldoende zal zijn om de schulden van vandaag uit te wissen?
Eén zaak is zeker: België en andere ontwikkelde landen hebben hun kruit intussen verschoten. Als de economie opnieuw dipt, kan de overheid niet andermaal bijspringen. Er is dus geen alternatief voor besparen en hervormen. Een stevige en daadkrachtige federale regering is een must.

At your service #2 – NVA: nulla tenaci invia est via

Hieronder een nieuwe bijeengesprokkelde oogst aan opinies van 14 tot 18 juni 2010. De ene opinie is al gekker dan de andere. Ieder zijn waarheid?

Op zijn persconferentie na afloop van het partijbureau van N-VA herhaalde voorzitter Bart De Wever zijn boodschap dat België nood heeft aan grote institutionele hervormingen om onder meer de internationale financiële markten gerust te stellen. "Enkel op die manier kunnen we de overheidsschuld en het begrotingstekort aanpakken", klonk het. De "persbabbel" van De Wever lokte bijzonder veel media. Een van de talrijk opgedaagde buitenlandse journalisten wilde weten of de grote verkiezingsoverwinning van de N-VA, die buiten de landsgrenzen als uitgesproken separatistisch geboekstaafd staat, de financiële markten geen angst gaat inboezemen. "De grote institutionele hervormingen waar wij voor staan zijn precies noodzakelijk om de internationale markten gerust te stellen", herhaalde De Wever de boodschap die hij vorige week al gaf op zijn internationale persconferentie. "Het beste zou zijn dat we een groot akkoord bereiken over financiële verantwoordelijkheid, zodat de overheidsschuld en het begrotingstekort aangepakt kunnen worden." Vorige week steeg de rente die België moest betalen voor zijn schulden met een looptijd van tien jaar plots met enkele basispunten. Verschillende waarnemers verwezen toen naar De Wever, die met een (toen nog) op til zijnde verkiezingsoverwinning van zijn separatistische N-VA de financiële markten schrik zou hebben aangejaagd.

Sp.a-voorzitster Caroline Gennez hoopt dat informateur Bart De Wever ook enkele financiële spelers voor overleg zal uitnodigen, zoals bijvoorbeeld de gouverneur van de Nationale Bank. Naast de staatshervorming ligt er immers "ook financieel en sociaal-economisch heel wat werk op de plank", waarschuwde ze vrijdag in De Ochtend op Radio 1. De aanstelling van de N-VA-voorzitter tot informateur noemde Gennez een "belangrijk signaal van het hof". De socialiste vindt de keuze voor De Wever "logisch", aangezien hij voorzitter is van de grootste partij van het land. Maar daarnaast ziet ze de aanstelling ook als "een belangrijk signaal van het hof". Dat de koning een Vlaams-nationalist het veld instuurt, toont volgens haar dat ze op het paleis "geen taboes hebben". Gennez reageert voorts tevreden op het bericht dat De Wever zijn opdracht kort wil houden. Toch kan hij zijn tijd best gebruiken om vertrouwen te creëren, "ook over de taalgrens". In eerste instantie is het "belangrijk dat hij zijn wil tot compromissen overbrengt", oordeelt ze. Als ze haar prioriteiten kan realiseren, dan stapt de sp.a-voorzitster "graag in een regering". Al beseft ze wel dat de programma's van haar partij en N-VA "ver van mekaar liggen". Maar dat vormde alvast geen obstakel voor de Vlaamse regering, merkt ze op. Toch ligt de bal voorlopig in het kamp van De Wever. Die zal moeten beginnen met de politieke spelers van wie hij een oplossing verwacht, gaf Gennez nog mee. "Misschien geeft dat al een eerste indicatie van de uiteindelijke regering."

Een Facebookgroep die wil dat VB-kopstuk Filip Dewinter zijn belofte nakomt om naar Namibië te verhuizen als Elio Di Rupo (PS) premier wordt, telt al bijna 39.000 leden. "Di Rupo premier! No way! Dan verhuis ik naar Namibië", zo twitterde Dewinter op 22 mei, ruim drie weken voor de parlementsverkiezingen. Zoals de kaarten intussen geschud zijn, ziet het er sterk naar uit dat Di Rupo naar de Wetstraat 16 mag. De Facebookgroep vindt dat Dewinter zich in dat geval aan zijn belofte moet houden. Op 48 uur tijd verzamelde de groep maar liefst 16.000 leden, na 72 uur waren dat er al 30.000. Dewinter, wiens voornaam eigenlijk als ‘Philip’ wordt geschreven zo herinnert de Facebookpagina eraan, heeft al laten weten dat hij niet van plan is om zijn koffers te pakken.

De MR gaat op maandag 21 juni samenzitten om zich te buigen over de verkiezingsnederlaag van 13 juni. Volgens sommigen komt die debriefing evenwel "rijkelijk laat". "Maandag, dan zijn we intussen al acht dagen na de verkiezingen. Dat zijn vijgen na pasen", stelt Serge Kubla vrijdag in La Libre Belgique. Het Waals parlementslid noemt het "niet normaal dat men ons op die manier in onwetendheid houdt, na zo een belangrijke stembusslag, de aankondigingen over de persoonlijke toekomst van de voorzitter en een reeks andere beslissingen. Het lijkt me normaal dat men de partij inlicht." De genodigden voor het overleg van maandag werden via sms op de hoogte gebracht. Volgens La Libre gaat het niet om een partijbestuur, maar om een soort interparlementaire groep. De samenstelling ervan zal "voordeliger zijn voor Didier Reynders", vermoedt een waarnemer. Voor Kubla zelf is het alvast belangrijk dat de MR gaat "nadenken over haar imago en haar communicatie".

PS-kopstuk Philippe Moureaux toont zich vrijdag in De Morgen voorstander van een regering met een "ruime" tweederdemeerderheid. Beschikt de volgende bewindsploeg daar niet over, dan brengt dat volgens hem "enorme risico's" met zich mee. Een afspiegelingscoalitie - samengesteld uit de partijen van de Vlaamse en Waalse regering - telt echter slechts nipt 100 van de 150 Kamerzetels. Allesbehalve een ruime tweederdemeerderheid dus. Honderd zetels zijn weliswaar genoeg voor de tweederdemeerderheid die nodig is voor een grondige staatshervorming. Maar het maakt de coalitiepartners wel erg afhankelijk van elk van hun Kamerleden. Is er eentje niet akkoord, dan zien ze hun sleutel tot een grondwetswijziging immers al in rook opgaan. Dat Moureaux nu voor meer bewegingsruimte pleit, betekent echter niet dat hij meteen de MR aan boord wil hijsen. "Ook een spiegelcoalitie met Groen! er nog bij behoort tot de mogelijkheden", oppert de socialist. Bovendien verwacht Moureaux dat een coalitie met de liberalen problemen zou opleveren, omdat ook het FDF met voorzitter Maingain dan weer aan de onderhandelingstafel zal verschijnen. "Ondanks zijn intelligentie is Olivier Maingain er nooit in geslaagd om tot op het einde van de onderhandelingen aan de tafel te blijven zitten", verduidelijkt Moureaux. En aangezien ook N-VA-voorzitter en informateur Bart De Wever nog nooit een communautair akkoord sloot, hoopt Moureaux nog dat die "niet aan hetzelfde syndroom lijdt". Toch lijkt de benoeming van de N-VA'er tot informateur hem een logische keuze.

De verkiezingsoverwinning van de N-VA heeft Luc Coene, vicegouverneur van de Nationale Bank, zenuwachtig gemaakt, luidt het in financiële kringen. Want opeens is het niet meer zo zeker dat hij in augustus Guy Quaden kan opvolgen als gouverneur van de bank. Daarover waren afspraken gemaakt in de vorige regering. Die staan nu op de helling, bericht de krant De Tijd woensdag. Quaden heeft laten doorschemeren dat hij op post wil blijven tot er een volwaardige nieuwe regering is, ook al duurt dat nog enkele maanden. En als de N-VA, nu de grootste partij van het land, deel uitmaakt van die nieuwe regering, mag Coene zich zorgen maken. Hij trok immers net voor de verkiezingen nog zwaar van leer tegen de N-VA. De uitspraken van Luc Coene, vice-gouverneur van de Nationale Bank, over het "Bart De Wever-effect" op de internationale financiële markten waren pure nonsens. Dat schrijft N-VA’er Siegfried Bracke donderdag op zijn website. Siegried Bracke heeft het over een beschadigingsoperatie aan het adres van de N-VA waar hij "écht boos" om is. De uitspraken van Coene waren volgens de N-VA’er pure nonsens, aangezien de markten na de verkiezingsdag een remonte hebben ingezet. Bracke vindt dat Luc Coene zich met zijn uitspraken politiek gemengd heeft en zich niet "au-dessus de la mêlée" heeft geplaatst. "De Nationale Bank moet boven het gewoel staan, moet betrouwbaar en respectabel zijn", klinkt het. "Ik hou mijn hart vast als deze man de volgende gouverneur wordt." De kersvers verkozene voegt er nog aan toe dat hij er geen problemen mee heeft dat Coene de ex-kabinetschef van Guy Verhofstadt is Gisteren raakte het nieuws bekend dat de opvolging van de huidige gouverneur, Guy Quaden, door Luc Coene in augustus onzeker lijkt. Door de val van de regering blijft Quaden nog even op post.

De PS is de "geprivilegieerde partner" van de sp.a, maar de socialisten vormen een familie wiens leden "elkaar niet al te veel brieven hebben gestuurd de laatste jaren". Dat zei uittredend sp.a-fractieleider Bruno Tobback tijdens de uitzending La Première van de RTBF. In de vorige legislatuur maakte de PS deel uit van de regering, terwijl sp.a plaatsnam in de oppositiebanken. "We onderhielden de contacten, " gaf Bruno Tobback aan, " maar elk bleef in zijn rol." Sinds zondag benadrukt PS-voorzitter Elio Di Rupo geregeld dat de socialistische familie de grootste van het land is geworden. Toch blijft de sp.a een kleine partij in Vlaanderen, zelfs al heeft ze minder stemmen verloren aan N-VA dan andere partijen, nuanceerde Tobback. "Ik wil geen Vlaamse woordvoerder zijn van Elio Di Rupo", aldus Tobback, die wel zijn respect uitdrukt voor Di Rupo zelf en de partij die hij bestuurt. Onderling zijn PS en sp.a het echter "niet over alles eens", klonk het. Sp.a heeft niet de ambitie om de zaken in handen te nemen. "In Vlaanderen heeft links helemaal niet gewonnen en verliest de linkerzijde zelfs stelselmatig. Toch zijn we klaar om onze verantwoordelijkheid te nemen als er een perspectief is om vooruit te gaan. Dat is niet onmogelijk met N-VA", onderstreepte de sp.a-er, die verwees naar het Vlaams regeerakkoord dat volgens hem "zeer sociale accenten" bevat.

De consultatieronde van de koning zal wellicht woensdag of donderdag uitmonden in de benoeming van een informateur. Naast N-VA-voorzitter en verkiezingswinnaar Bart De Wever circuleert voor die functie de naam van sp.a-kopstuk Johan Vande Lanotte. Zijn partijgenoot en minister van Staat Willy Claes schoof Vande Lanotte in De Ochtend op Radio 1 alvast naar voren als een uitstekend kandidaat. "Vande Lanotte is iemand die aan alle voorwaarden voldoet waaraan iemand in deze delicate omstandigheden moet voldoen. Het is een man die de twee talen heel vlot spreekt, die het dossier perfect kent, die veel ervaring heeft en die het vertrouwen geniet aan beide kanten van de taalgrens", omschreef Claes lovend. Ook voor N-VA is Vande Lanotte volgens Claes zeker aanvaardbaar. "Je kan hem niet verdenken van enig Belgicisme. Hij staat open voor alle mogelijke thesissen", aldus Claes. Hij benadrukte wel dat het aan de koning is om de beste kandidaat aan te duiden en dat niemand zich daar eigenlijk hoort mee te bemoeien

De N-VA heeft haast een derde van de stemmen binnengerijfd. Is er dan toch een maatschappelijk draagvlak voor Vlaamse onafhankelijkheid?
De Croo: Natuurlijk niet. Wat is er gebeurd? Eerst zijn wij uit de onderhandelingen gestapt omdat we genoeg hadden van het immobilisme op federaal niveau en geen zin hadden om nóg een jaar aan te modderen. Vandaag zijn de kiezers ons gevolgd en hebben ze de stekker er voor de tweede keer uitgetrokken door twee partijen die in de federale regering zaten, de CD&V en de Open VLD, af te straffen. Dat hebben velen gedaan door op de N-VA te stemmen. Maar het is niet omdat grote stukken van de kaart van Vlaanderen nu geel kleuren, dat al die mensen België graag gesplitst zouden zien.
Van uw liberale concurrent Lijst Dedecker blijft na vandaag niet veel meer over. Alleen Jean-Marie Dedecker zelf haalt een Kamerzetel binnen. Opgelucht?
De Croo: De LDD is inderdaad herleid tot wat ze eigenlijk altijd al is geweest: Jean-Marie Dedecker. Ik maakte me daar ook niet zoveel zorgen over. Wel geloof ik dat de liberalen in Vlaanderen zich het beste in één partij kunnen consolideren. Dan staan we automatisch sterker. En er is overduidelijk toekomst voor een sterke liberale partij, want het gaat in heel Europa niet slecht met het liberalisme. Kijk naar het succes van de VVD in Nederland. Zelfs de uitslag van vandaag is een positief signaal: de N-VA behaalt 28 procent van de stemmen met een economisch programma dat verwant is met het onze.

Ontslagnemend vicepremier Guy Vanhengel plaatst grote vraagtekens bij de electorale strategie van zijn partij Open Vld. "We hebben niet alleen het De Wevers bedje gespreid, we hebben ook de lakentjes gewassen, zijn kussen gestreken, het warmwaterkruikje klaargelegd. Hij moest er alleen nog in gaan liggen", zegt Vanhengel dinsdag in een interview met De Standaard. Met het opblazen van de regering over een communautair knelpunt heeft partijvoorzitter Alexander De Croo zich volgens Vanhengel aan "een uiterst gevaarlijke oefening" gewaagd. De communautaire problemen overheersten de campagne. Te laat werden liberale thema's als belastingen en besparingen naar voren geschoven. Vanhengel stelt de positie van De Croo niet in vraag, maar vindt wel dat de nieuwe generatie wat meer respect mag opbrengen voor de oudere garde. "De vanzelfsprekendheid waarmee men doet alsof mensen met twintig, dertig jaar ervaring nitwitten zijn, dat heeft me gestoord", stelt hij. Hij spreekt ook over "misplaatste autoriteitsdrang".

FDF-voorzitter Olivier Maingain vindt dat de MR een politiek van opening moet voeren naar mensen uit de migrantengemeenschap, die traditioneel dichter bij de PS staan in Brussel. Maingain verklaarde dinsdag in de krant La Dernière Heure dat hij daar persoonlijk werk van wil maken. "Ik denk dat er een publiek in de migrantengemeenschap bestaat dat zin heeft in een ander discours dan dat van de PS. En dat evenmin gelooft in het verhaal van cdH, want dat heeft zijn beperkingen en staat te dicht bij de PS. Ik denk dat de perceptie van FDF bij dat publiek redelijk goed is", stelde Maingain. Het boegbeeld van FDF engageert zich persoonlijk om mensen uit de migrantengemeenschap naar de liberalen te lokken. "Bij MR moet er een ernstige kans worden gegeven aan deze kandidaten", stelt hij. MR verloor zondag de verkiezingen. De partij blijft wel de grootste in Brussel, maar moest ook daar terrein prijsgeven.

CdH is geen vragende partij om in de nieuwe federale regering te stappen, maar blijft wel bereid om mee te werken aan elk project dat het land uit de crisis kan loodsen en dat niet gestoeld is op sociaal-economische strengheid of separatisme. Dat heeft cdH-voorzitster Joëlle Milquet verklaard na afloop van het partijbureau van haar partij. Ze vindt dat N-VA aan de onderhandelingstafel moet en ze hoopt dat de partij daar lang genoeg blijft om tot een evenwichtig akkoord te komen over de staatshervorming. Zowel de voorzitster als andere partijkopstukken toonden zich niet al te ongelukkig over het verlies van een zetel. De partij heeft haar stabiliteit en geloofwaardigheid bewezen en wordt de derde partij in Wallonië en Brussel, klonk het. Milquet benadrukte ook dat MR en Ecolo elk een derde van hun kiezers verloren, de eerste in vergelijking met de verkiezingen van 2007 en de tweede in vergelijking met die van 2009. Alle cdH'ers erkennen dat N-VA aan zet is, maar ze twijfelen aan De Wevers capaciteiten als onderhandelaar. cdH stelt zich in elk geval sereen op en zal niet gaan voor de macht om de macht. De partij is bereid om, indien nodig, in de meerderheid te stappen om België uit de crisis te loodsen, maar ziet zich ook constructief functioneren in de oppositie.

Open Vld kiest nog niet voor de oppositie. Dat is maandag gebleken na afloop van het partijbureau. Voorzitter Alexander De Croo stelde dat het aan N-VA en PS is om een initiatief te nemen. Wel schuiven de Vlaamse liberalen twee breekpunten naar voren: er moet een verregaande staatshervorming komen en de besparingen mogen niet gebeuren met belastingverhogingen.

PS-voorzitter Elio Di Rupo vindt het nog te vroeg om het over de post van eerste minister te hebben. Dat heeft hij maandag gezegd na het partijbureau van de PS. Hij benadrukte dat de socialistische familie en N-VA de verkiezingen gewonnen hebben. Hij stond de pers te woord in het Frans en in het Nederlands en herinnerde aan de "verantwoordelijkheid" van de politieke leiders die moeten werken aan de "stabiliteit" van het land. De PS-voorzitter heeft naar eigen zeggen respect voor de "politieke persoonlijkheid" van N-VA-voorzitter Bart De Wever, met wie hij maandagochtend al contact had. Volgens Di Rupo, die benadrukte dat de programma's van de partijen erg verschillen, leidt de "uiteenlopende stemming" in het noorden en het zuiden van het land niet noodzakelijk tot "confrontatie". Elke gemeenschap van het land moet de boodschap van de andere gemeenschap aanhoren om tot een evenwichtige staatshervorming te komen, klonk het nog. De PS-voorzitter zou rond 16.30u door de koning ontvangen zijn, net na de audiëntie van Bart De Wever. (LEE)
In de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde heeft uittredend vice-premier Guy Vanhengel het grootste aantal Vlaamse voorkeurstemmen behaald en is daarmee best tevreden. "We hebben de schade kunnen beperken. In vergelijking met 2009 scoort Open Vld in het arrondissement zelfs beter. In vergelijking met 2007 beperken we het verlies tot 1,9 pct terwijl Open Vld in de kamer en in de Senaat gemiddeld met 5,2 pct en 6,8 pct achteruit gaat", aldus Vanhengel. Voor de tweede keer op rij haalt Vanhengel met zijn ploeg een atypische uitslag. In Brussel-Halle-Vilvoorde is Open Vld de tweede Vlaamse partij en het is ook het enige arrondissement waar Open Vld zijn aantal zetels behoudt. Vanhengel haalt alvast persoonlijk een hoge score. Met zijn 20.534 voorkeurstemmen staat hij in de top vijf van alle kandidaten van het arrondissement. Hij is de eerste Vlaming, de eerste vier zijn Franstalige kopstukken (Maingain (FDF), Onkelinx (PS), Milquet (CDH) en Picqué (PS)).

"Onze strategie was zeker niet Vlaams genoeg, dat is evident." Dat heeft CD&V-kopstuk Tony Van Parys maandag gezegd, bij aanvang van het partijbureau in de Wetstraat. Kamerlid Hendrik Bogaert sprak zich dan weer duidelijk uit vóór een Vlaams front, en wil "schouder aan schouder met N-VA" naar de onderhandelingen trekken. De positie van voorzitster Marianne Thyssen stelde niemand ter discussie. Verschillende kopstukken sijpelden maandagochtend het CD&V-hoofdkwartier binnen. Allemaal erkenden ze dat het slecht was. Toch benadrukten verschillenden onder hen dat er geen bijltjesdag zit aan te komen. "Leterme heeft het kopmanschap voor de verkiezingen al afgegeven", verduidelijkte Michel Doomst, die zijn Kamerzetel kwijt is. Niet de mensen, maar de strategie zat fout, luidt het verdict. "Onze strategie zat tegen de grondstroom in Vlaanderen, en dat hebben we betaald", aldus Van Parys. Ook Hendrik Bogaert wil weer "assertiever" gaan communiceren, maar denkt vooral dat CD&V nu "de waakhond van N-VA moet zijn". De bal ligt in het kamp van Bart De Wever, klonk het voorts unisono. Een paradox, merkte éminence grise Mark Eyskens op, "dat een ultra-Vlaams-nationalist nu de Belgische problemen moet gaan oplossen". Maar dat ook PS-voorzitter Elio Di Rupo aan zet is, stemt niet iedereen even gelukkig. Zo sprak Bogaert zich "niet principieel" uit tegen de socialist, maar minstens aan zijn Nederlands zal nog geschaafd moeten worden. "Ik kan me toch niet voorstellen dat de premier met een tolk moet rondlopen", besloot hij.

Na afloop van het CD&V-partijbestuur legde voorzitster Marianne Thyssen de bal uitdrukkelijk in het kamp van N-VA-voorzitter Bart De Wever. Meteen benadrukte ze wel dat haar partij zich constructief zal opstellen. "Het is niet aan ons om een formule uit te werken. Maar we willen niets blokkeren en we zullen helpen een oplossing te vinden", aldus Thyssen.

De Franstalige partijen hebben de keuze tussen enerzijds onderhandelen en tot een groot akkoord komen en anderzijds het uitsluiten van de N-VA en vasthouden aan een politiek en economisch status quo", met alle gevolgen van dien. Dat verklaarde N-VA-voorzitter Bart De Wever na afloop van het bureau van zijn partij. Hij herhaalde nog maar eens te willen praten en onderhandelen met de Vlaamse én Franstalige partijen, maar te wachten op een concreet initiatief van de koning. Om 15 uur wordt De Wever op het paleis in Laken verwacht. Hij gaat in op die uitnodiging en gaat de vorst zijn "visie op de zaken uitleggen". Door het colloque singulier kon De Wever niet zeggen wat hij de vorst precies gaat vertellen, maar hij maakte wel nog eens duidelijk hoe de kaarten volgens hem liggen. "Wij hebben nu het besef van de verantwoordelijkheid die we als partij moeten opnemen. We willen zo snel mogelijk aan de slag om te komen tot structuren die werken", zei hij. De Wever laat zich niet vastzetten in een tijdskader maar zei de komende zomer te willen gebruiken om te zien hoe er een regering gevormd kan worden en of er grote hervormingen mogelijk zijn. In functie van de zo maximaal mogelijke uitvoering van het N-VA-programma is De Wever bereid zijn "verantwoordelijkheid op te nemen", maar hij wil de post van eerste minister zeker aan een Franstalige aanbieden als dat een garantie zou bieden op grote hervormingen.

De Europese Commissie is ervan overtuigd dat België ondanks de "uitdagingen" in de nationale politiek een "efficiënt" en "ambitieus" voorzitterschap van de Europese Unie zal waarnemen. Zo heeft de Commissie maandag gereageerd op de verkiezingsresultaten in België. "Wij zijn ervan overtuigd dat België deze uitdaging het hoofd kan bieden en een efficiënt en ambitieus voorzitterschap kan hebben", zo verklaarde de woordvoerster van Commissievoorzitter José Manuel Barroso. De woordvoerster erkende wel dat de situatie in België na de federale verkiezingen van zondag "een uitdaging vormt, zoals dat het geval is voor elk land dat een regering aan het vormen is op een moment dat het Europese voorzitterschap zich aandient". België neemt vanaf 1 juli zes maanden lang het Europese voorzitterschap waar. Dat voorzitterschap gaat naar alle waarschijnlijkheid van start met een regering van lopende zaken. Bij de Commissie is men echter overtuigd van het Europese engagement van de politici en diplomaten van één van de stichtende lidstaten. Ontslagnemend premier Yves Leterme verzekerde Barroso vorige maand dat de voorbereiding op punt staat en dat België alles zal doen om het voorzitterschap in goede banen te leiden. De Europese pers is niet overtuigd. Kranten als Handelsblatt, El Mundo, International Herald Tribune en andere stellen zich vragen bij de impact van de politieke onzekerheid in het voorzittende land op een moment dat Europa op monetair en economisch vlak belangrijke beslissingen moet nemen.

Het Vlaams Belang is niet op sterven na dood en wil een bondgenoot zijn voor de N-VA in het streven naar onafhankelijkheid, maar stelt wel vast dat de partij van Bart De Wever nu een onderhandelde oplossing voor BHV nastreeft. Dat verklaarde partijvoorzitter Bruno Valkeniers na afloop van het partijbestuur van Vlaams Belang. Het bestuur heeft volgens hem sereen de verkiezingsuitslag geanalyseerd. Met een verlies van drie procent in vergelijking met de Vlaamse verkiezingen is het resultaat niet goed, erkent Valkeniers. Hij verwijst onder meer naar het stofzuigereffect van N-VA en het feit dat de eigen thema's - veiligheid en migratie -niet aan bod gekomen zijn tijdens de campagne. Het partijbestuur is evenwel van mening dat de basis van de partij sterk is en dat het Vlaams Belang verre van op sterven na dood is. "We gaan verder met volle moed", aldus Valkeniers. Voor hem is Bart De Wever en N-VA nu aan zet. Tegelijk wijst hij erop dat de nationalistische partijen meer dan 40 procent van de stemmen halen. Vanuit de oppositie wil Vlaams Belang proberen wezenlijke stappen te zetten naar de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Valkeniers betreurt wel dat De Wever nu spreekt over een onderhandelde oplossing van BHV. Vlaams Belang zal bij de eedaflegging in de Kamer op 6 juli een splitsingsvoorstel voor BHV indienen en de hoogdringendheid vragen. Daarnaast zal de partij de geldigheid van de stembusslag in vraag stellen, aldus Valkeniers.
Ecolo wacht de initiatieven van de koning af. Dat heeft co-voorzitter Jean-Michel Javaux maandag gezegd na afloop van het partijbureau. De Franstalige groenen gaan de komende uren wel al overleggen met hun collega's van Groen! over de interpretatie van de politieke situatie en over hoe ze hun samenwerking verderzetten. "Alles begint vandaag. De koning start zijn consultaties. Wij gaan in de komende uren overleggen met Groen!", zei Javaux. "De groene familie blijft zijn rol spelen: die van de dialoog", klonk het. De groenen spreken zich voorlopig niet uit over hun voorkeuren voor mogelijke coalities. "Het is wat te vroeg om daarover te spreken. Alle types coalities zijn mogelijk en je moet wat al moeilijk is, niet nog moeilijker maken", vond Javaux. Volgens hem is het helemaal nog niet zeker dat Ecolo deel zal uitmaken van de meerderheid. "Ik denk niet dat de groenen incontournable zijn." De score van N-VA maakt de situatie volgens Ecolo erg complex. De partij vraagt zich af hoe de programma's van de PS en de Vlaamse nationalisten, die erg ver uit elkaar liggen, te verenigen zijn. Binnen de "politieke tsunami" is Javaux tevreden met het resultaat van zijn partij, dat hij als een consolidatie interpreteert, met een zetel extra voor Groen!.

Francis Van de Woestyne, politiek journalist van La Libre Belgique: ‘De grote vraag die zich na deze uitslag stelt, is: zal de N-VA bereid zijn om compromissen te sluiten? De sterkte van Bart De Wever is net dat hij nog nooit compromissen heeft moeten sluiten. De Franstalige partijen hebben nu misschien wel begrepen dat er een staatshervorming zal moeten komen, maar hoe die er moet uitzien en hoe ver die gaat, daar denken ze nog steeds helemaal anders over dan de Vlaamse partijen. Toch denk ik dat een samenwerking tussen PS en N-VA mogelijk is, al geloof ik niet dat daar op voorhand al over gepraat is. Maar de PS is er wel klaar voor om samen te werken met de N-VA. Het gaat toch om een democratische partij, een cordon zoals bij het Vlaams Belang is niet nodig. Elio Di Rupo heeft de capaciteiten om premier te worden, en lijkt ook op weg naar de Wetstraat 16. Een voordeel daarbij is dat hij veel respect heeft voor Vlaanderen, maar zijn gebrekkige tweetaligheid is een probleem. Bovendien kan het premierschap een vergiftigd geschenk zijn voor hem, want volgens mij zal Di Rupo als premier het leven erg moeilijk gemaakt worden aan Vlaamse kant. Vooral omdat veel Vlamingen toch vinden dat ze recht hebben op dat premierschap. Daarom denk ik dat Johan Van de Lanotte als sp.a’er op dit moment misschien wel de grootste kans maakt om eerste minister te worden.’

Een eventueel premierschap voor PS-voorzitter Elio Di Rupo zal niet geruild worden tegen een verzwakking van de Franstalige rechten. Dat heeft aftredend vicepremier Laurette Onkelinx maandag verzekerd op RTL-TVI. Met een duidelijke overwinning van de PS en een socialistische familie die de grootste wordt, gonst het momenteel van de geruchten over een mogelijk Di Rupo I. "We gaan dat zeker niet ruilen tegen het loslaten van dat wat we tijdens de campagne verdedigd hebben", onderstreepte Onkelinx, verwijzend naar de bescherming van de rechten van de Franstaligen. Van ruilhandel zal geen sprake zijn. De socialistische topvrouw gaf aan dat Di Rupo nu aan de slag zal gaan met het oog op de regeringsvorming. Maar het is de koning die aan zet is, bracht ze in herinnering. En die is maandagvoormiddag alvast gestart met een eerste reeks consultaties.

Op het partijbureau van de Vlaamse socialisten werden maandag geen champagneflessen ontkurkt. "Dit is geen overwinningsfeest, maar we hebben standgehouden en dat is in de gegeven omstandigheden een verdienste op zich", verklaarde sp.a-voorzitster Caroline Gennez na afloop van de vergadering. Haar partij wil nu praten over de vorming van een regering, maar benadrukt niet aan zet te zijn. "Wij mikken enkel op de realisatie van ons programma", zei Gennez. Sp.a deed het zondag nog slechter dan de al desastreuze verkiezingsuitslagen van 2007 (16,3%) en 2009 (15,3%), maar volgens Gennez heeft haar partij standgehouden. "De regeringspartijen werden afgestraft, de Vlaamse oppositie heeft standgehouden. En wij zijn de leidende partij aan de progressieve zijde", luidde het. Gennez herhaalde dat nu de koning, N-VA en PS aan zet zijn. De Vlaamse socialisten zijn bereid te praten over hun programma en pleiten naar eigen zeggen voor fundamentele hervormingen, maar wachten "in alle bescheidenheid" op stappen van de winnaars. Over coalities wil Gennez zich niet uitspreken ("wij stellen geen exclusieven, veto's of deadlines"), maar ze wees er wel uitdrukkelijk op dat haar partij in de Vlaamse regering samenwerkt met CD&V en N-VA en dat sp.a uiteraard goeie contacten heeft met de PS. "Je moet ook over de taalgrens samenwerken. Ik weet niet of De Wever daartoe bereid is of kiest voor een verrottingsstrategie", stelde de voorzitster. Over wijzigingen aan de interne partijstructuur werd op het partijbureau naar verluidt niet gesproken.

Groen! sluit een regeringsdeelname niet uit. "Wij zijn bereid om op basis van ons programma deel te nemen aan een regering." Dat heeft Groen!-voorzitter Wouter Van Besien maandagmiddag verklaard. Groen! wil een eventuele regeringsdeelname bespreken met de Franstalige collega's van Ecolo. Als het van Groen! afhangt, wordt alvast opnieuw een gezamenlijke fractie met Ecolo op poten gezet. Groen! groeit in Vlaanderen naar 7 procent (+0,6 procent) en klimt van 4 naar 5 Kamerzetels. De partij verliest haar zetel in Brussel-Halle-Vilvoorde (Tinne Van der Straeten), maar verovert er met Kristof Calvo een tweede in Antwerpen en een eerste in Leuven met professor Eva Brems. "Er is één grote winnaar en dat is N-VA en een tweede winnaar en dat zijn wij. En we zijn heel blij dat we dat hebben kunnen realiseren met een boodschap van dialoog en solidariteit", aldus Wouter Van Besien. In de Senaat behoudt Groen! 1 rechtstreekse verkozene, Freya Piryns. De partij heeft ook recht op een gemeenschapssenator. Het is volgens voorzitter Van Besien nog niet uitgemaakt of Luckas Van der Taelen gemeenschapssenator blijft.

Leonard Zelig revisited?

18 juni 2010 'Regeringsonderhandelingen mogen niet te lang duren'
Herman Van Rompuy waarschuwt dat de onderhandelingen voor een nieuwe federale regering niet te lang mogen aanslepen. Want anders gaan er weer vragen opduiken over de crisis in België die gevaarlijk zijn voor de stabiliteit van het land, zo zei de Europese president. Volgens Van Rompuy is er na de federale verkiezingen van 13 juni in het buitenland opnieuw bezorgdheid naar boven gekomen over de toekomst van België. 'Momenteel gaat het nog bij manier van spreken, maar we mogen geen lange regeringscrisis hebben vooraleer dat men daar echt heel veel vragen over stelt', zo verklaarde Van Rompuy. Voorts mogen de perikelen rond de regeringsvorming volgens de permanente voorzitter van de Europese Raad niet beletten dat de nodige budgettaire en economische maatregelen worden genomen. 'We hebben nood aan een stabiele regering want Europa zal veel strenger toekijken, ook de financiële markten', aldus Van Rompuy.



“Beginnend als betweter, eindigend als iemand die het zelf ook niet weet". Om Frénk Van Der Linden te parafraseren.

In de fundamentele dogmaticus Herman V.R. Zelig schuilt blijkbaar ook een moralist met een constante, neurotische neiging zichzelf te verklaren. Of hij zijn bestaan van een alibi moet voorzien, een dwingende reden waarom juist hij ooit als zaadcel de race van al die andere kikkervisjes heeft gewonnen.

Gek van geldingsdrang? Van prestatiedrang naar arrogantie. Voelt hij zich een lelijk eendje, een nobody. Hij wil aandacht. Het maakt niet eens uit van wie. Zolang dat grote gat in hem maar wordt gevuld. Hij zoekt applaus. Ze vinden hem misschien niet aardig, maar wel goed? Dat is zijn overlevingsstrategie. Hij denkt het allemaal zo slim op een rij te hebben. Dat ziet men wel vaker, mensen die het bijzonder goed aan anderen kunnen uitleggen, maken er zelf een potje van.

Zijn ogen schieten verlegen weg naar de hoeken van de ruimte of richting schoenpunten. De te haastige manier van antwoord geven als iemand hem iets vraagt, uit angst dat mensen anders in zijn ogen kunnen zien dat hij toch niet luistert. Het onvermogen te luisteren. Telkens knikkend, onzinnige tussenwerpingen makend, het gesprek in vermoeiende zijpaden leidend.

Hij staat op, poetst de tanden en kleedt zich vervolgens met moeite aan. De naam Herman zegt dit hem iets als hij in de spiegel kijkt? Er is een zekere aanwezigheid op deze wereld die met Herman werd aangeduid, maar of hij dat is? Ik heb eindelijk succes. Al die jaren smachten, ploeteren, zwoegen, slijmen, chanteren en smeken zijn dus toch nog ergens goed voor geweest. Al is het wel zo dat het terrein waarop hij succes heeft behaald - het acteren in een soap - nooit zijn beoogde territorium is geweest. Wat ben ik toch een schraal, zielig, pathetisch ventje zonder fatsoen, denkt hij bij zichzelf. Je bent een pathetische lul, roept zijn spiegelbeeld terug als een echo. Opnieuw, en opnieuw, en opnieuw. Ad infinitum, ad nauseam.

Hij merkt bij zichzelf dat het ongeduld met zijn medemens zich manifesteert in een ondraaglijke jeuk op zijn rug, precies tussen beide schouderbladen, de plek waar hij tastend met machteloze vingers net niet bij kan.

Hij blijft het liefst aan de buitenkant van de dingen. Dat is veiliger. Minder kans op besmetting. Dat is in essentie een laffe levenshouding, Herman, dat snap je toch wel, repliceert zijn spiegelbeeld, je laat je nergens mee in, houd je overal buiten en op je sterfbed kun je zeggen: ik heb me nooit laten meeslepen.

Gelukkig zijn er nog momenten waarop hij even alleen kan zijn, zich onbespied kan overgeven aan de enige activiteit die hij werkelijk wil: een nieuwe haiku à la Schiller op een groot wit blad

Nil Volentibus Arduum
Freude, schöner Götterfunken,
Tochter aus Elysium
Wir betreten feuertrunken,
Himmlische, dein Heiligtum!

Hij logt in op het internet.



Dat Statler en Waldorf maar eindeloos op het knopje blijven drukken. Beaker's Ballad forever

Het China syndroom II - Cd&V

Wat zich nu afspeelt in het cenakel van de Cd&V is de ultieme en perfecte remake van Greenaway”s “The cook, the thief his wife & her lover”. Het aangepaste script.

Elke avond bezoekt YL, de would-be leider van de criminele bende Cd&V, in gezelschap van zijn MT het restaurant La Frandre, waarvan hij, zo verhoopt hij althans, mede-eigenaar is. Als M op een avond een historicus ontmoet die zo anders is, voelt ze zich onmiddellijk tot hem aangetrokken. Er ontstaat een relatie waarbij zij elkaar elke avond op een andere plek in het restaurant gepassioneerd liefhebben. De kok is hun helper, en medeplichtige, die telkens voor een veilige plek zorgt. Hun romance wordt ontdekt en Y zijn handlangers nemen op een gruwelijke manier wraak, maar dit is kinderspel vergeleken bij hetgeen M aan Y voorschotelt.



Er lijkt totaal geen beschaving in het restaurant, quid Cd&V, aanwezig te zijn waar smerigheid en verdorvenheid in alle hun schakeringen vertoond worden. Een grote walging en kotsneigingen halen de bovenhand bij het aanschouwen van deze zoveelste nacht van de lange messen door heren en dames van stand, die zichzelf, bij de gratie van god, clerus en monarchie, uitgeroepen hadden tot de betere kring van de samenleving. Wat een apotheose. Wat een grandeur in mineur! Het einde van het “do-re-mi” op Alpijnse bergflanken? Wat een lol! Leedvermaak kent nu absoluut geen grenzen van Aalter tot Zoutleeuw.

Het is te hopen dat Cd&V verder implodeert, een Vlaamse variant op het China syndroom.

“We (will) come back with a vengeance” luidt nu het leidmotief, net zoals tijdens het voorspel bij de federale verkiezing 2007. De vraag is evenwel wat de Cd&V met die wraak van toen bereikt heeft behalve zichzelf in de vernieling te rijden. “Dit was duidelijk de kroniek van een aangekondigde dood” en “ook de grootste idioot kon weten dat dit tot een electorale afstraffing zou leide" zijn nu de geijkte statements, eerder holle frazen. Gefundeness Fressen om het leedvermaak te stofferen. De immense dolle pret en leedvermaak met de (presumably) powers-that-be van de Cd&V. Paladijnen genoeg in hun rangen om hiervoor in aanmerking te komen. Te beginnen met de Kempense ijdeltuit bij uitstek, Servais Verherstraeten, die belast wordt met de reiniging van de (geiten)stal. Dat wordt pas leuk! Deze Hercules moet in elk geval Sisyfus indachtig zijn. De “pearly gates” staan open: de omkering van de waarden zoals die voor velen blijkbaar in marmer gebeiteld bleken te zijn. Verkeerd dus. Liggen de Vlaamse elyseese velden in het verschiet als Kris Peeters & co. eieren voor hun geld kiezen en overstappen naar de NVA? Deze keer zal ik overlopers niets verwijten. Gelet op de achtergrond van Peeters, gepokt en gemazeld door UNIZO en VOKA, en de relatie tussen deze laatste twee organisaties en de NVA lijkt dit scenario niet onoverkomenlijk noch een wishful thinking. Of toch?

Op dit forum hebben we het op 7 juni 2010 bescheurd van het lachen omtrent de outing van Marianne en de broek van Bart. Is nu de tijd rijp om een vervolg te schrijven? Allicht.

24 juin 2010

Yves Leterme heeft woensdag toegegeven dat hij mee verantwoordelijk is voor het slechte verkiezingsresultaat van de Vlaamse christendemocraten. Leterme zegt bereid te zijn intern het debat over zijn toekomstige functie te voeren. Hij doet dat daags na het ontslag van CD&V-boegbeeld Marianne Thyssen. "Wat mezelf betreft, heb ik zowel voor als na de verkiezingen al verschillende keren gezegd dat ik in deze ook een verantwoordelijkheid heb, en dat ik die ook wens op te nemen", zo verklaarde Leterme tijdens een persconferentie.


"Ik ga het gesprek aangaan over mijn rol en de plaats die ik op termijn zal innemen in de Belgische politiek". Leterme benadrukte wel dat hij uit respect voor de CD&V-militanten en de kiezers dat debat binnenskamers wil voeren, "niet op straat, en niet in de media".

Een evaluatiecommissie zal rustig de verkiezingsnederlaag van CD&V evalueren. Dat zegt CD&V-interimvoorzitter Wouter Beke na het ontslag van Marianne Thyssen als voorzitster. Beke, die voor de tweede keer in twee jaar tijdelijk aan het hoofd komt van CD&V, maakte donderdagochtend op Radio 1 duidelijk dat hij zich niet laat opjagen.


Walkuren en de Wilde Jacht (1872, P.N.Arbo.

En over de wolken rijden Walkuren
gereed voor het gevecht
Schuld draagt het schild
en naast haar rijden de andere
met speren en helmen en schilden

Hij wees erop dat in de partij was afgesproken dat een commissie onder leiding van ontslagnemend Kamerfractieleider Servais Verherstrareten de evaluatie van de nederlaag zal maken. Maar hij uit ook voorzichtige kritiek. 'Uiteraard hebben wij die verkiezingen verloren en zit daar een grote verantwoordelijkheid voor iedereen die de voorbije drie jaar verantwoordelijk is geweest voor die crisis en dit regeringsbeleid', zo luidt het. Inhoudelijk is volgens Beke de lijn die van de Octopusnota over de staatshervorming van de Vlaamse regering. De interimvoorzitter ontkent dat er 'clans' zijn binnen CD&V. Hij vindt dat de eenheid in de partj nu naar boven moet komen. Beke bevestigt dat hij de regeringsonderhandelingen voor CD&V gaat leiden als de partij mee aan tafel zit.

Steven Vanackere was verrast door het ontslag van partijvoorzitster Marianne Thyssen. Zelf sluit hij alvast uit een gooi te zullen doen naar het voorzitterschap. Huidig interim-voorzitter Wouter Beke ontkent intussen dat er sprake is van clans binnen CD&V. "Ik had niet zien aankomen dat Marianne Thyssen dergelijke persoonlijke beslissing zou nemen", zei Vanackere donderdag in De Ochtend (Radio 1). Zelf voorzitter worden noemt hij "het laatste van mijn ambities. Geen sprake van". Vanackere merkt op dat Thyssen een duidelijke persoonlijke beslissing heeft genomen. "Ik denk dat heel veel mensen persoonlijke beslissingen te nemen hebben in de dagen en uren die komen". Hij ontkent dat dit een signaal is naar ontslagnemend premier Yves Leterme. Door ervoor te kiezen geen boegbeeld te zijn, heeft Leterme volgens Vanackere een signaal gegeven. "Hij heeft een stap opzij gezet, ik weet niet goed wat men nu verwacht." Beke geeft toe dat zijn partij de verkiezingen verloren heeft en dat daar "een grote verantwoordelijkheid (zit) voor iedereen die de voorbije drie jaar verantwoordelijk is geweest voor die crisis en dit regeringsbeleid, maar wij hebben ook afgesproken dat er een evaluatiecommissie zal geïnstalleerd worden. Die zal op een rustige manier de evaluatie maken". Wat de zogenaamde clans binnen de partij betreft, zegt Beke daar veel over in de kranten te lezen, "maar ik kan mij moeilijk inbeelden dat dit zo naar voor komt (...) Als ik dat op mezelf projecteer, zou ik niet weten tot welke clan ik zou behoren".

Yves Leterme betreurt het ontslag van Marianne Thyssen als partijvoorzitster, maar aanvaardt haar beslissing. Leterme heeft woorden van dank “voor al haar uitstekende werk en in het bijzonder voor de bewonderenswaardige wijze waarop ze de partij door een zeer moeilijke en ondankbare tijd heeft geleid.” Hij wenst haar alle succes en geluk toe in al haar verdere ondernemingen.


“Zoveelste slachtoffer van Leterme” Thyssen stapte woensdag op. Haar besluit komt er na de zware verkiezingsnederlaag voor CD&V op 13 juni. Binnen CD&V werd emotioneel gereageerd. De Vlaamse kranten zijn donderdag vlijmscherp voor Leterme. Ze wijzen erop dat Thyssen in een rol (als lijsttrekker voor de Senaat, nvdr.) werd geduwd die ze eigenlijk niet wilde. Het beleid van Leterme was de echte inzet van de verkiezingen, merkt Yves Desmet van De Morgen op. “In plaats van de confrontatie aan te gaan, ging hij schuilen in West-Vlaanderen”. Volgens Desmet is Thyssen het “zoveelste slachtoffer van Leterme”. Dat Thyssen het kopmanschap in de handen geduwd kreeg, kan voor Bart Sturtewagen van De Standaard twee dingen betekenen: "Ofwel is Leterme de meest eenzelvige cynicus die ooit in de Wetstraat rondliep, ofwel was hij intellectueel niet in staat om in te zien tot welke ravage dit zou leiden." Volgens Luc Van der Kelen van Het Laatste Nieuws valt CD&V in twee kampen uiteen: het rechts-nationalistische kamp met Kris Peeters, Tony Van Parys en Stefaan De Clerck, en het Renders-Cortebeeck-blok van het ACW met Steven Vanackere en Inge Vervotte. "Er is een derde kamp, maar dat bestaat uit één man: Het kamp-Leterme. Die werkt hoofdzakelijk voor zichzelf", luidt het. "Een man van eer zou zich nu solidair verklaren met zijn moegetergde partijvoorzitster en zelf ook een stap opzij aankondigen", schrijft Paul Geudens in Gazet van Antwerpen. "Leterme minister in de regering-Di Rupo, dat zou toch echt wel de schaamte voorbij zijn".

Wouter Beke ontkent donderdag dat er sprake is van clans binnen de partij. "Als ik dat op mezelf projecteer, zou ik niet weten tot welke clan ik zou behoren", zegt hij. Beke herhaalde dat een commissie is geïnstalleerd die de verkiezingsnederlaag op een rustige manier zal evalueren. Daarna komen er nieuwe voorzittersverkiezingen.

23 juni 2010

Marianne Thyssen neemt ontslag. Dat heeft ze woensdagavond bevestigd tijdens een persconferentie. Wouter Beke wordt interimvoorzitter. Nieuwe voorzittersverkiezingen bij CD&V komen er na de eventuele regeringsonderhandelingen en na de evaluatie van de verkiezingsnederlaag. Het ontslag van Thyssen volgt na de nederlaag van de partij tijdens de federale verkiezingen van13 juni. Thyssen was bij die verkiezingen als Senaatslijsttrekker het boegbeeld van CD&V in opvolging van Yves Leterme. De partij haalde met iets meer dan 17 procent echter haar slechtste resultaat ooit. Ze neemt uiteindelijk toch ontslag. Op de persconferentie na afloop van een vergadering van het partijbestuur bij CD&V zei Thyssen woensdagavond dat ze haar beslissing dinsdagmorgen heeft genomen. 'Niemand in de partij had haar daarom gevraagd, maar niemand heeft me van het tegendeel kunnen overtuigen', aldus Thyssen. Ze wees erop dat ze zich twee jaar lang maximaal heeft ingezet.


Marianne's kelk: an original German WW2 medical nursing feeder cup for feeding wounded soldiers. Made of white porcelain for the needs of the Wehrmacht. Rare type with attractive Gothic style red cross. Used in the Lazarett field hospitals, this was the best way to give liquid food or medicines to wounded soldiers.

'Ik heb er al mijn energie in gestoken en dat heeft veel van mijn krachten gevergd. Mee door de slechte verkiezingsuitslag ben ik ervan overtuigd de fakkel door te geven aan iemand die zich daar honderd procent kan voor geven', aldus Thyssen. Bij de voorzittersverkiezingen in mei 2008 werd Thyssen door meer dan 96 procent van de CD&V-leden verkozen.

Een commissie moet onder leiding van Servais Verherstraeten de verkiezingsuitslag onderzoeken. Intussen blijkt de algemene vergadering bij de partij dinsdag te zijn uitgesteld en kwam partijvoorzitster Marianne Thyssen niet opdagen voor een fractievergadering. Volgens enkele kranten groeit de onrust bij CD&V na de verkiezingsnederlaag op 13 juni. De Standaard meldde woensdag dat de analyse van de nederlaag met de dag harder wordt. 'Er zijn zware fouten gemaakt, te beginnen bij de top van de partij, en er moet 'iets' gebeuren', zo luidt het. Volgens de krant wordt gekeken naar Vlaams minister-president Kris Peeters om de lijnen uit te zetten. Partijvoorzitster Marianne Thyssen gaat de regeringsonderhandelingen voor CD&V leiden, maar voor het communautaire speelt Peeters de eerste viool. In enkele commentaarstukken in de kranten wordt er woensdag gewezen op de situatie bij CD&V. In De Ochtend op Radio 1 verklaarde Knack-directeur Rik Van Cauwelaert dat de partij in een precair moment zit. Volgens Van Cauwelaert weet niemand in de partij wat er momenteel moet gebeuren. Hij ziet een tweestrijd" tussen de Vlaamse lijn van Peeters en het sociale middenveld, dat een andere richting wil volgen. Van Cauwelaert ziet momenteel niemand om de leiding van de partij over te nemen. 'Tenzij Kris Peeters, maar die leidt de Vlaamse regering'.

14 juni 2010

Marianne Thyssen heeft maandag herhaald dat N-VA aan zet is, maar dat haar partij zich constructief zal opstellen en mee zal onderhandelen als ze gevraagd wordt. Het is niet aan ons om een formule uit te werken. Maar we willen niets blokkeren en we zullen helpen een oplossing te vinden, zo verklaarde Thyssen na afloop van het partijbestuur bij CD&V. Ze herhaalde dat het initiatief bij Bart De Wever ligt nadat hij een heel groot mandaat van de kiezer heeft gekregen. 'Hij zal moeten zorgen dat er niet alleen bruggen gebouwd worden, maar dat we elkaar over die bruggen ook kunnen vinden', aldus de CD&V-voorzitster.

Het China syndroom I - MR & FDF

22 juni 2010

FDF-voorzitter Olivier Maingain legt het lot van de drie niet-benoemde burgemeesters uit de rand rond Brussel op de tafel van informateur Bart De Wever. Hun lot is één van de elementen om de openheid van geest te verifiëren die sommige Franstalige politici De Wever toedichten, aldus Maingain. De FDF-voorzitter zei op de RTBf-radio dat de informateur gevraagd zal worden of de Vlaamse regering de burgemeesters van Kraainem, Linkebeek en Wezembeek-Oppem wil benoemen. Tot nu toe heeft de Vlaamse regering dat geweigerd. Het FDF zal over die zaak weer contact opnemen met de Raad van Europa. Maingain haalde dinsdagochtend opnieuw uit naar MR-kopstuk Armand De Decker, die had gezegd dat de MR desgevallend een staatshervorming zonder het FDF kan steunen. Volgens Maingain heeft de Senaatsvoorzitter daarmee een slecht signaal aan de Vlamingen gegeven, zo zei hij in Le Soir.

21 juni 2010

Het FDF kan het niet smaken dat Senaatsvoorzitter Armand De Decker (MR) het electorale gewicht van de partij relativeert. De partij heeft maandag een vergadering van de verschillende fracties op het hoofdkwartier van de MR geboycot. De Decker had maandag in Le Soir wat geringschattend gedaan over het FDF. 'Bij de MR zijn we met achttien vertegenwoordigers: vijftien liberalen die als één man stemmen over wat onderhandeld zal zijn en drie FDF'ers', zo luidde het. De Senaatsvoorzitter wees erop dat er elementen van de staatshervorming zijn die CDH, PS 'en wij (het Franstalige front)' kunnen aanvaarden. Maar het FDF misschien niet, aldus Dedecker. Volgens hem wordt het belang van die partij echter 'vreselijk overschat'. Boycot In antwoord daarop zei FDF-voorzitter Olivier Maingain maandag dat hij een reactie van MR-voorzitter Didier Reynders verwacht. Maingain wees erop dat het FDF zijn werk heeft gedaan om de nederlaag van de MR in Brussel te beperken. Zonder ons zou de MR in de hoofdstad geen bevredigende resultaten behaald hebben, aldus de FDF-voorzitter. Volgens Maingain verzwakken de uitspraken van De Decker de partij nog voor de onderhandelingen gestart zijn. Maingain zegt niet van plan te zijn om te onderhandelen onder de voorwaarden van de N-VA.

21 juni 2010

Senaatsvoorzitter Armand De Decker (MR) zal informateur Bart De Wever (N-VA) “zonder vooroordelen noch illusies” ontmoeten, maar denkt dat een staatshervorming zonder zijn partij onmogelijk zal zijn. Dat zegt De Decker maandag in een interview met de krant Le Soir. Staatshervorming "Het is traditie dat we deelnemen aan de grote staatshervormingen", zegt De Decker in Le Soir. Het FDF zal volgens hem geen problemen opleveren voor de hervorming. "Bij de MR zijn we met achttien vertegenwoordigers: vijftien liberalen die als één man stemmen over wat onderhandeld zal zijn en drie FDF'ers", merkt hij op. "Didier Reynders weet heel goed dat er elementen van de staatshervorming zijn die cdH, PS en wij - het Franstalige front - kunnen aanvaarden. Maar misschien het FDF niet. Men overschat vreselijk het belang daarvan."

Uittreksels uit de opinies op het knackforum.

Reinaerd de Vos De burgemeesters mogen nooit benoemd worden tenzij ze zweren de Vlaamse wetten en ordinanties toe te passen. De Raad van Europa kan ons gestolen worden. Er is geen enkele instelling in de wereld die zich mag inmengen in de wettelijke rechten en plichten van een land. Maingain is uitgeleuterd en probeert weer de pers te halen. Laat hem maar neuzelen
paul.vanmaldeghem Waarom zou Maingain toegevingen doen? BHV en de communautaire dossiers zijn immers het "handelsfonds" van een partij zoals FDF. Deze partij heeft nog nooit iets anders gedaan dan dwarsliggen in elk dossier van staatshervorming. Reynders heeft een pact gesloten met de duivel en zal dit echter moeten opblazen onder druk van zijn eigen partijgenoten. Laten we AUB niet vergeten dat MR zwaar heeft verloren bij de verkiezingen en hierdoor is de positie van Reynders verzwakt. Het zijn wellicht de laatste stuiptrekkingen van deze duivelse coalitie en gelukkig maar!
herman1974 Laat die gefrustreerde Maingain maar blaten. Ze hebben de MR niet nodig om een staatshervorming erdoor te krijgen. Milquet overtuigen zal al moeilijk genoeg zijn. Hopelijk kan di Rupo haar wat intomen. Ik heb wel de indruk (voorlopig toch!) dat de PS wel mee wil. Ook van Ecolo verwacht ik geen problemen aan franstalige kant. Enkel madam NON is een lastige tante. De franstaligen moeten wel beseffen dat dit de laatste kans is om het land nog bijeen te houden. Als het nu niet lukt dan wordt Vlaanderen onafhankelijk en wie is er dan de pineut?? Inderdaad, de franstaligen.
Patrick9310 Het FDF haalt jammergenoeg veel stemmen in Brussel, bewijs dat Brussel vol vlaminghaters zit. Maar op staatsnivo stellen zij niks voor en dat weet MR ook. Er komen barsten tussen FDF en MR, zonder MR is FDF zo goed als dood. Met FDF zal er nooit een oplossing komen voor de huidige problemen, ze laten nog liever het land en hun inwoners, ook de franstalige, barsten. Loslaten is de boodschap en dat begrijft dienen kwiet olivier blijkbaar niet.
Maciek Didier Reynders heeft 61848 stemmen gekregen in Luik en Maingain 62988, de eerste plaats in BHV. Waarom zo veel mensen steeds voor Maingain stemmen? Zelf Onkelinx heeft maar 40621 stemmen verzameld. Conclusie BHV kan niet onderhandeld worden als een apart probleem. En dat is de reden waarom Jean-Luc Dehaene gedoemd was om geen succes te boeken.
Mangil2 Als MR het echt goed meent met de hervormingen in dit land, dan moeten ze morgen afscheid nemen van Maingain en Co. Zoals de Vlaamse kiezer heel moedig afstand heeft genomen van het Vlaams belang, zo moet MR ook maar eens keuzes maken. OF een fransdolle FDF blijven tolereren binnen zijn rangen, OF resoluut kiezen voor vooruitgang en stabiliteit waarbij zowel walen als de vlamingen hun voordeel halen. Wat stelt het FDF nog voor? Al lang niet meer de waal die wakker ligt van andere dingen dan "la grande bruxelles". De MR dient de fransdolle "bourgousie de bruxelles", maar haalt er zelf geen enkel voordeel mee. Integendeel, hun houding in brussel (lees blijven samengaan en ondersteunen van het FDF met amper 3 zeteltjes in de kamer...stel je voor, een quantité négligable) kost hen HEEL VEEL stemmen in Wallonie. De nuchterdenkende Waal, en geloof mij, die zijn er in hele grote aantallen, heeft gekozen voor de nuchtere communautaire aanpak van Di Rupio en, ja , zelfs ven de aanpak van De Wever (zal wel pijn doen in CD&V kringen, maar het is niet anders) Tot spijt van wat Reynders zelf graag zou willen geloven. De Decker, Michel, en een heel groot aantal leden van de MR weten dit maar al te goed. Ook voor CDH is de speeltijd over, madamme NON loopt ook op haar laatste benen, en dat hebben ze binnen de CDH ook wel begrepen. Ik ben zeker geen socialist, maar liever met Di Rupo dan met Milquet of Reynders (lees Maingain, want Maingain dicteert wat Reynders moet doen...en tot op heden is Reynders nog steeds voorzitter van de MR. ) De dag dat MR Reynders opzij zet, dan pas zal een communautaire vrede en een vergaande staatshervorming mogelijk zijn. In Vlaanderen hebben we alvast een zeer belangrijke stap gezet, het Vlaams belang is "uitgerangeerd". De nuchtere Vlaming wil hervormingen die ver genoeg gaan om elke gemeenschap toe te laten om zelf haar verantwoordelijkheden te nemen en dit heel verregaand, met het afbreken van alle heilige huisjes die er nog bestaan, maar met behoud van solidariteit vanuit Vlaanderen naar Wallonie.Zolang het maar inzichtelijk blijft. Als we elkaar maar respecteren, naar elkaar luisteren, en wat meer een "pintje" zouden drinken met elkaar, dan is binnen de korste keren eenieder winner. Ik ben zelf een Vlaams Nationalist, maar niets belet mij om met respect om te gaan met de Walen en ook oor te hebben voor hun verlangens. Bart de Wever is heel goed bezig. Ik denk dat ik, samen met veel andere Vlamingen en Walen, op dezelfde golflente zit.
Pjotr007 Kriskras U bent niet de enige die dat resultaat in de rand opmerkte. Maar veel belangrijker wordt de as SP.A / PS die zeer waarschijnlijk de onderhandelingen inhoudelijk zal domineren. Ook N-VA die te weinig kennis in huis heeft om in alle domeinen mee te praten, zal moeten volgen. Dat De Wever snel wil gaan, zou zich ook wel eens tegen hem kunnen kerren. Er zijn vroeger ook al compromissen gesloten waarvan de enorme gevolgen pas later duidelijk werden (cfr de afschaffing van de parelemtaire democratie die in essentie gaat tussen meerderheid en minderheid die nu niet meer bestaat).
Karel Van Voor Als Reynders zijn MR samen met hem in de afgrond sleurt, is dat zijn eigen keuze. De analyse van De Decker is immers correct: wat het fransdolle FDF de MR aan stemmen heeft opgebracht in het Brusselse heeft ze - met woekerinteresten- aan stemmen ingeboet in Wallonië. Lees er maar gewoon de reacties in La libre Belgique, Le Soir, de webpagina's van de RTBF even op na en je weet genoeg. Ook mijn talrijke persoonlijke kennissen -zowel privékennissen als mensen die ik beroepshalve ken- geven unisono een dergelijke reactie. Van mij hoeft de MR ab-so-luut niet in een eventuele coalitieregering, maar Reynders moet inderdaad terdege beseffen dat, als hij nog iets uit de brand wil slepen, zijn kernvraag moet zijn "Quid FDF?"
poli2 We zijn weer in 2007. De Liberalen van Maingain willen in regering en we gaan naar het verderzetten van Franstalig Paars, dat de Franstalige Brusselaars al 11 jaar op hun wenken bediend. In tegenstelling wat A. De Decker, die Maingain als kopman van MR-Brussel benoemde, laten MR van Reynders en Michel hun poulain niet vallen en blijven ze respectloos voor grondwet (BHV-arrest), keuze voor NVA in Vlaanderen en een kans op confederatie van België
Logon gerarddb wees maar zeker dat er een perfide plan achter zit. De CD&V zou BDW graag zien (helpen) struikelen, daar hebben ze veel, zoniet alles voor over. Mochten we nog ooit door een regering waar de CD&V de lakens uitdeelt "bestuurd" worden, dan worden enkel halfslachtige beslissingen genomen, alle beslissingen van de laatste jaren ongedaan gemaakt en zeker abortus- en euthanasiewetgeving teruggedraaid, zodat we er nog niet meer zelf 'uit kunnen stappen' wanneer we willen.
Kriskras Om nog even verder te bomen op de stellingen van gerarddb. Het grootste gevaar voor Bartje & C° schuilt inderdaad in eigen Vlaamse rangen, maar dat is bepaald geen nieuws voor wie al decennia lang de politiek volgt. Anderzijds is er toch wel een lichtpunt, iets waar ik reeds herhaaldelijk de aandacht heb proberen op trekken omdat er mijns inziens al te weinig aandacht aan wordt besteed. In de Vlaamse rand hebben zowel MR als CDA stemmen verloren. Op het eerste zicht toch wel een beetje vreemd, want die partijen hebben immers een intensieve "respect" en "Belgique+" campagne gevoerd. Echter, bij nader toezien toch niet zo vreemd, want vergeten we niet dat beide partijen in hun programma de aanhechting van vette brokjes Vlaams grondgebied bij Brussel voorzien hadden. En stellen jullie zich nu maar eens in de plaats van zo'n rijke stinkerd uit Wezembeek-Oppem of waar dan ook met een villaatje + bouwgrond hier en daar. Zouden jullie het dan leuk vinden onder de rechtstreekse protectie te worden geplaatst van Moureaux en C°? Met alle gevolgen vandien, zoals bijvoorbeeld aanslagen en inbraken gedegradeerd te zien als een louter "fait-divers"? Zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid dat asielzoekers dicht bij het eigen nestje worden ondergebracht? Nu kunnen ze nog altijd beweren dat enkel de Vlamingen racist zouden zijn, maar eens bij Brussel gevoegd zou men de gevolgen van de eigen breeddenkendheid aan den lijve moeten ondervinden. En een rijke stinkerd die zichzelf respecteert vermijdt zulks liever als het maar eventjes kan Kortom, het Franstalige, of beter het Franstalig Brusselse front is gescheurd uit de strijd gekomen. Wat inhoud dat Bartje & C° de kans van hun leven hebben om er iets van te maken, het is nu of nooit!
gerarddb Enkele observaties: 1. In het laatste citaat bevestigt De Decker dat er wel degelijk een Franstalig front bestaat. 2. Daar is niets mis mee, maar het is nogal evident dat er dan beter ook een Vlaams front zou zijn. 3. Bart De Wever heeft dat natuurlijk in de gaten, en hij heeft al onmiddellijk na de verkiezingen zijn hand daartoe naar de andere Vlaamse partijen uitgestoken. 4. Marianne Thyssen heeft minstens de boot afgehouden. Waarvan akte. Het is me niet duidelijk waarom ze dat gedaan heeft. Ze zal achteraf ongetwijfeld verklaren dat ze daarmee de een of andere verantwoordelijkheid heeft opgenomen. 5. Het is wel duidelijk dat de Vlaamse positie daardoor weer eens zwakker is dan ze zou kunnen en moeten zijn. 6. Dat soort verantwoordelijkheidszin kunnen we echt missen. Het is niet belangrijk of daar nu domheid, gekwetste ijdelheid of een perfide plan achter zit: 18% is ook nog veel te veel!

De eerste naweeën

16 juni 2010

De voorzitterswissel aan het hoofd van CDH na afloop van de regeringsvorming gaat door zoals gepland. Dat zegt Waals minister Benoît Lutgen, die de fakkel overneemt van Joëlle MIlquet. Eind 2009 werd bij CDH afgesproken dat Lutgen, die Waals minister van Landbouw is, het voorzitterschap zou overnemen na de federale verkiezingen in 2011. Milquet zou nog wel aanblijven om de communautaire onderhandelingen te leiden. De federale verkiezingen werden echter vervroegd, maar volgens Lutgen verandert dat niets aan de afspraak. Hij bevestigde woensdag dat hij het voorzitterschap overneemt eens de federale regering is gevormd.

15 juni 2010

Guy Vanhengel is hard voor zijn partij na de verkiezingsnederlaag op 13 juni. Hij verwijt Open VLD zich te veel te hebben laten meeslepen door het discours dat het land verlamd is. 'We hebben het bedje van De Wever gespreid', aldus Vanhengel in De Standaard. Sommigen in de partij zijn meegegaan in een heel negatief verhaal dat ons is opgedrongen door de N-VA-oppositie, zo zegt Vanhengel. 'Dat verhaaltje dat niks nog goed was, zijn we op den duur zelf gaan geloven. Werkelijk alles was fout'. ' We hebben niet alleen De Wevers bedje gespreid, we hebben ook de lakentjes gewassen, zijn kussen gestreken, het warmwaterkruikje klaargelegd. Hij moest er alleen nog in gaan liggen.' Jonge garde Vanhengel is streng voor de jonge garde die nu in de Open VLD de lakens uitdeelt. 'De vanzelfsprekendheid waarmee men doet alsof mensen met twintig, dertig jaar ervaring nitwitten zijn, dat heeft me gestoord'. Hij vraag respect en wijst op de goede score die hij op 13 juni in Brussel-Halle-Vilvoorde behaalde. 'Maar toen ik op de radio hoorde (in een interview van De Croo nvdr) dat ons betere resultaat in B-H-V aan toevalligheden toe te schrijven is, dan ga ik toch even door het dak', aldus Vanhengel. Voorts denkt hij dat het al langer het opzet was van Alexander De Croo en Vincent Van Quickenborne om in de oppositie te gaan. 'Maar ik vind dat men mij dat wel had mogen zeggen'. Bitse reactie Ceysens De uitspraken van Vanhengel leidden tot een bitse reactie van Open VLD-ondervoorzitster Patricia Ceysens. 'Generaties en leeftijden zijn geen probleem. Ego's en frustraties des te meer', zo twitterde ze.

14 juni 2010

Het wordt bijltjesdag bij Vlaams Belang. Maar op wie valt de bijl? Kamerlid Gerolf Annemans trekt de conclusie dat het uit moet zijn met de verdeeldheid binnen zijn partij, die Vlaams Belang duur is komen te staan. ‘We moeten bekijken hoe we die situatie met Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel aanpakken’, zegt hij. Maar hoe dat concreet moet gebeuren, daarover blijft Annemans op de vlakte. ‘Als er met hen een gesprek mogelijk was, hadden Vanhecke en Morel wel op een lijst gestaan’, aldus Annemans. ‘Wat nu de plannen van dat duo zijn, weet ik niet. Alle communicatie verloopt via voorzitter Bruno Valkeniers. Maar die communicatie is hoe dan ook beperkt.’ Morels reactie liegt er niet om. ‘Het viel te verwachten dat men deze verkiezingsnederlaag in mijn schoenen zou willen schuiven’, vertelt de Schotense politica. ‘De partijtop zou moeten weten wat ik electoraal waard ben. Maar als men mij nu al drie verkiezingen op rij geen interessante plaats biedt, kan het dan nog mijn schuld zijn als de partij het niet goed doet?’

Didier Reynders zal zijn mandaat ter beschikking stellen eens de onderhandelingen over de vorming van de volgende regering zijn afgerond. Reynders zal zich niet opnieuw als voorzitter kandidaat stellen. Dat heeft Reynders maandag bekendgemaakt na afloop van een uitgebreid partijbestuur bij de Franstalige liberalen. De beslissing komt niet helemaal als een verrassing. Bij de MR was eerder afgesproken dat er geen cumul meer zou zijn tussen de functie van voorzitter en minister en dat er voorzittersverkiezingen zouden georganiseerd worden.

Jean-Marie Dedecker van Lijst Dedecker stelt zijn mandaat ter beschikking. De partij gaat op zoek naar een opvolger. Dedecker blijft voorlopig wel aan als voorzitter. Dedecker had eerder in Knack aangekondigd dat hij zou opstappen als het verkiezingsresultaat tegenviel. Concreet wilde hij minstens een evenaring van het resultaat bij de vorige federale verkiezingen (6,5 procent). Na de tegenvallende verkiezingsuitslag verklaarde Dedecker zondagavond dat het tijd is voor vers bloed. Maandag stelde hij tijdens het partijbestuur van LDD zijn mandaat als voorzitter ter beschikking. Het bestuur gaf aan een comité de opdracht om de tegenvallende verkiezingsuitslag te analyseren en voorstelen te formuleren voor een nieuwe voorzitter en een nieuwe invulling van de partijnaam LDD.

Signposts #6

There we go again! De banalizering van het kwaad.


24 juni 2010 De maandelijkse 88 controverse komt ditmaal uit Poznan waar een reclamebureau voor de eigenaars van een kunstgalerij een gigantische poster van een naakte Minnie Mouse hebben ontworpen die zich verleidelijk voor een swastika neervlijt. De poster werd bevestigd aan een gebouw grenzend aan de synagoge die tijdens WO2 door de nazi's als zwembad werd gebruikt.

2008 In de culinaire reeks op Canvas Plat Préféré bereidde chef-kok Jeroen Meus de lievelingsforel van Adolf Hitler. Hieronder tweemaal de poster die toen werd geafficheerd.
Zoek het verschil. (Voor de kenners & de liefhebbers: het Tom of Finland-gehalte is héél opvallend, juist?).

At your service #1 - NVA: vi veri veniversum vivus vici

De N-VA heeft tijdens de federale verkiezingen een zeer grote overwinning behaald. De partij behaalt een resultaat dat rond de dertig procent schommelt. De N-VA maakt de voorspellingen uit de peilingen meer dan waar en wordt op veel plaatsen in Vlaanderen de grootste partij. De partij zit op veel plaatsen een eind boven de 20 procent en soms boven de 30 procent.

“Food for thought” gesprokkeld op het knackforum van 13 tot 16 juni 2010. Start de lectuur onderaan en wentel u spiraalsgewijs naar boven.

Conclusie: is de verkiezingsoverwinning van Bart De Wever en de NVA gestoeld op het “vi veri veniversum vivus vici” (met de kracht van de waarheid heb ik levend het universum veroverd)? Twee citaten die mijns inziens in de nabije toekomst belangrijke richtsnoeren moeten zijn voor Bart De Wever. Primo, Hannibal’s “veni, vidi et capiebar ad anum” ik kwam, ik zag en werd vanachter belaagd) en Cicero’s “adolescens laudandus, ornandus, tollendus” (de jongeman moet worden geprezen, onderscheiden en ... ter zijde geschoven). Een envoi ten slotte voor Bart De Wever en de NVA in het licht van de nakende onderhandelingen: “gutta lapidem cavat, non vi sed saepe cadendo” (de druppel holt de steen uit, niet met geweld, maar door keer op keer te vallen).

Meisjes van den Inno Klare en duidelijke synthese van de feitelijke situatie.
scherpschutter Onderstaande tekst werd door een ander geplaatst op het forum van NRC Handelsblad. Charlotte De Smet zegt (maandag 14 juni 2010, 18:56 uur): het Belgisch conflict draait om taal en geld. België was een historische vergissing, opgericht door een francofone Brusselse bourgeoisie. Al 180 jaar werden/worden de Vlamingen als tweederangsburgers behandeld door de Franstalige landgenoten. De staatshervorming begon in 1970 om te resulteren in een onontwarbaar kluwen van rechtsregels met de daarmee gepaard gaande alarmbelprocedures en grendelwetten om de Vlaamse democratische meerderheid aan banden te leggen. De francofone minderheid deelt daardoor de lakens uit in de federale regering die bovendien paritair is samengesteld (50/50 Nl en Fr ministers). Ondertussen glijdt ons land naar beneden in de wereldwijde concurrentieranking en stevent het af op Griekse toestanden. Oorzaken zijn het boven zijn stand levende België met te veel regeringsniveaus (7 regeringen), te veel ambtenaren, te veel uitkeringstrekkers en een zuidelijk landsdeel dat elk jaar via de navelstreng van de sociale zekerheid aanspraak maakt op 12 miljard euro ten behoeve van een stalinistisch gedirigeerde uitkeringseconomie dankzij de Parti Socialiste die decennialang er de plak zwaait. Vlaanderen is economisch centrum-rechts en hangt de tering naar de nering. De ironie wil dat, hoe meer Vlaanderen de buikriem aanhaalt, hoe meer financiële middelen de taalgrens oversteken naar het verpauperde Wallonië. Momenteel heet het dat Wallonië een remonte beleeft dankzij het aantrekken van nieuwe bedrijven via subsidies, indirect gefinancierd door… Vlaanderen. De traditionele partijen hebben nooit de “sense of urgency” gevoeld om aan dit onrecht een einde te maken, zij eten namelijk dik uit de federale Belgische ruif, gesteund door de vakbonden die de Belgische unie als hun levensverzekering beschouwen. Het Vlaams Belang dat doorbrak in 1991 is wegens zijn racisme in een cordon sanitaire geplaatst waardoor de Vlaamse stem werd gesmoord. Sedert 2001 is de N-VA ontstaan, een partij waar de Franstaligen geen greep op hebben omdat ze niet in een cordon van racisme kan worden geplaatst. Het Belgisch conflict is ook een taalconflict. De Franstaligen kwamen zich in de groene Vlaamse rand rond Brussel vestigen, op de vlucht voor de krottenwijken met allochtonen (Brussel is een allochtone stad geworden) maar door hun imperialistische mentaliteit weigeren zich aan te passen in Vlaanderen door Nederlands te leren. Bovendien, omdat ze met steeds grotere aantallen zijn, aangetrokken door gemeenten waar de Vlamingen ze faciliteiten gaven om de Nederlandse taal geleidelijk aan te leren, maken ze nu de meerderheid uit in die gemeenten en vinden ze het maar normaal dat deze gemeenten worden overgeheveld naar het tweetalige Brussel. Brussel is een apart gewest geworden en deze overheveling zou een schending betekenen van het territorialiteitsbeginsel (inpalming van Vlaamse grond). De Vlamingen hebben het dan smalend over “Anschluss”. De afgelopen drie jaar is er van regeren nauwelijks sprake geweest ondanks de rampzalige economische toestand waarin ons land verkeert. De Franstalige ministers hebben er in deze periode een zaak van eer van gemaakt om, naast aanspraak op Vlaamse grond, alle noodzakelijke hervormingsinitiatieven de grond in te boren, bang als ze zijn voor hun eigen autonomie en de daarmee gepaard gaande doorgedreven responsabilisering van de gewesten; ze verkiezen het status quo met een gegarandeerde levenslange geldstroom naar Brussel en het zuiden des lands. Zo is het natuurlijk makkelijk regeren en stemmen winnen. Gisteren heeft de Vlaming voor het eerst zijn middenvinger opgestoken naar de francofonie. Franstalige pesterijen worden niet meer getolereerd. De Franstalige pers wordt ondertussen wel gretig gelezen door buitenlandse instanties, met een vervormde Vlaamsvijandige opinie tot gevolg. Ik kan moeilijk geloven dat NRC zich baseert op de Franstalige media?! “De Belgische politiek, dat is Gaza!” zei Joris Luyman, de presentator van “Zomergasten”.
scherpschutter Ik kan me wel in deze woorden vinden. Het is natuurlijk ook zo dat ontwikkelingen veel sneller kunnen gaan dan men denkt. Ik merk hier en daar dat men zich niet kan voorstellen dat het land uiteenvalt, niet uit rationele overwegingen, maar gewoon omdat men het zich niet kan voorstellen. De mens heeft nu eenmaal de neiging om de actuele stand van zaken als het logische eindpunt van een ontwikkeling te zien. Tot nu toe stroomde alles, maar nu stolt de geschiedenis. Ik was enkele maanden voor de val van de muur enige tijd in Berlijn, en heb daar met diverse academici en niet-academici over de muur gesproken. Niemand liet uitschijnen dat hij verwachtte dat de muur binnenkort snel zou vallen. Ik geloof zelfs dat enkele dagen voor de omwenteling vrijwel niemand echt in de gaten had wat er stond te gebeuren.
Meisjes van den Inno Scherpschutter - De tegenwerking zal mede uit Vlaamse hoek komen. het was te vrezen en deze vrees wordt bewaarheid afgaande sommige reacties langs CD&V-zijde. Door je affiniteit met Nederland zal het je misschien verbazen, maar hier te lande gunt men het licht niet in anders ogen. Zich groot(s) betonen in een nederlaag is te veel gevraagd, zelfs indien zij daardoor historische kansen moeten missen, alle geleuter over constructieve samenwerking ten spijt. Je perceptie over establishment is grotendeels gedateerd. Hoewel een deel het groot-kapitaal nog in handen is van een aantal Frans-Waalse familieclans, moet de blik gericht worden naar de streek van Latem en omgeving. Daar ontstaan de nieuwe baronieën en ze zijn Vlaams. Ik hoef zeker voor jou het begrip Vlerickboys niet te duiden. Binnen die kringen je licht opsteken en een mens hoort nogal eens wat, zou je laten zien dat dit establishment verre van belgicistisch, royalistisch of paternalistisch is, maar dynamisch en Vlaams. Dat onze machtstructuren enkel onder Belgische vlag kunnen blijven bestaan lijkt ons geen evidentie. Niet omdat wat we zelf doen, beter doen, maar omwille van de verstikkende greep die het Zuiden het Noorden oplegd. Kijk naar de resultaten en stel samen met ons vast dat we in totaal twee verschillende landen leven. Een confederaal model zal de enige weg uit de impasse blijken te zijn, de aanzet is gegeven, de weg nog lang. Maar alle begin is moeilijk.
scherpschutter Meisjes | Ik maak in hoog tempo mensen boos en ongelukkig, zo heb ik de indruk. Nu weer het voltallige personeel van de Inno (er zullen ook wel jongens werken, maar die tel ik niet mee). Het is bij mij inderdaad een vrees dat De Wever het niet zal redden, zeker geen stille wens. Dat de NVA relatief weinig achterban heeft onder de intelligentia en het establishment, is grotendeels een gevolg van de constructie die België heet. Dat is feitelijk een 19de eeuwse constructie en een vrij ongemakkelijke constructie bovendien. Er werd een koning aangesteld en rond het koningshuis ontstond een kliek die de macht stevig naar zich heeft toegetrokken. Dat staketsel staat nog overeind en laat zich, vrees ik, niet zo gemakkelijk neerhalen. Het is Belgicistisch, royalistisch en paternalistisch, en heeft vaste voet aan de grond op de internationale geldmarkt. België is feitelijk een oligarchie met wat democratisch vet dat in de loop der tijden is aangegroeid. Dankzij de opkomst van het Vlaams Blok en het daaropvolgende cordon, heeft dit staketsel verdere ondersteuning gekregen van links en groen. Jos Geysels wordt vaak de geestelijke vader van het cordon genoemd, en ook hoort men vaak de verzuchting dat het cordon voor links een garantie was (en is) dat zij kon(kan) blijven delen in de macht. Groen en Links hebben zich feitelijk ingekocht in de macht: het cordon werd als wisselgeld gebruikt voor het belgicisme. De machtsstructuren zoals wij die kennen, kunnen alleen onder Belgische vlag blijven voortbestaan. Zij zullen hun macht niet zomaar laten breken, en het Vlaams-nationalisme, in welke vorm dan ooit, is hun grootste angst. Tegelijkertijd beseft een volksbeweging dat het nu of nooit is, buigen of barsten. Ik vrees dat De Wever het niet redt, maar vrees voor zijn vijanden dat het land na De Wever er niet vriendelijker op zal worden. De Doos van Pandora is geopend, en een doos als Marianne Thyssen krijgt de deksel er niet meer terug op.
Meisjes van den Inno CD&V heeft een afstraffing gekregen en NVA behaalde een klinkende overwinnig tot spijt van wie het benijt. De vrees dat BDW het niet zal halen is bij deze - en op dit moment - op zijn minst voorbarig te noemen. De stille hoop op een mislukking mag dan wel de wens zijn van de verliezende zijde, zelden heeft Vlaanderen een zo uitgesproken stem laten horen. Dat de tegenwerking groot zal zijn hoeft geen betoog. Die zou er ook geweest zijn moesten andere partijen hetzelfde resultaat geboekt hebben. Franstalige partijen laten zich niet gewillig naar de slachtbank leiden. Maar dat die tegenwerking nu vooral uit eigen Vlaamse hoek te vrezen valt is wel het ergste dat ons zou kunnen overkomen. En zoals CD&V het reeds aangaf zijn zij niet voor een Vlaams front te vinden. Het a priori van een mislukking toeschrijven aan een ongeduldige (lees niet al te intelligente) achterban - er lijkt maar één intellectuele partij te bestaan - is al even voorbarig. NVA heeft steeds separatisme vooropgesteld, maar wees steeds op de geleidelijkheid van dat proces. De vraag is dus maar of die achterban teleurgesteld zou zijn mocht die splitsing niet hic et nunc gerealiseerd worden. Ons blijkt het kiesvee niet zo dom als het vaak voorgesteld wordt. Een misrekening die CD&V de das heeft omgedaan. Dat NVA geen achterban zou hebben uit het "etablishment" is ook al zo'n boude en op onwetendheid steunende bewering te horen aan de gesprekken binnen datzelfde establishment die, al is het maar omdat alles beter is dan stilstaan, eindelijk de hoop op vooruitgang zien.
scherpschutter Zoutleeuw | Je bent het blijkbaar met me eens, maar wilt me toch nog fijntjes even een trap(je) na geven? Nou ja, het WK Voetbal is aan de gang, en dat is geen sport voor watjes. Ik vrees dat De Wever niet zal slagen, en wel om twee redenen. 1) De tegenwerking is te groot, er staat voor velen gewoon te veel op het spel. Het einde van het België zoals wij het kennen, zou het ineenstorten van vrijwel alle bestaande machtsstructuren betekenen: de traditionele politiek, de traditionele zuilen, de kring rond het koningshuis etc. en zou maatschappelijk ook een sterke ruk naar rechts inhouden. Het spel zal dus zo hard en vuil mogelijk gespeeld worden. De Wever is een handige jongen, maar ik onderschat zijn tegenstanders evenmin. 2) De Wever heeft weinig vrienden, wel onder het volk, niet binnen het establishment, niet bij de media. Zijn achterban is ongeduldig en doorziet de spelletjes die worden gespeeld vaak niet. Een speldenprik wordt daardoor als een dolksteek aangevoeld, en is voor velen enkel een reden om nog ongeduldiger te worden. Op den duur loopt De Wever het gevaar dat een oproep tot geduld en rust door zijn achterban zal worden ervaren als een teken van verraad. Nogmaals: ik onderschat De Wever niet, maar ik heb de laatste dagen de boodschappen in de Vlaamse, Waalse en internationale pers met de nodige aandacht gevolgd, en ik vrees gewoon dat hij het niet redt. Is dat de schuld voor een mislukking bij voorbaat bij de ander zoeken? Nou ja, als je het zo wil interpreteren, Go Ahead Eagles.
Zoutleeuw Scherpschutter Daar vrees ik ook voor. Ik zie dat je al incalculeert dat bij een eventueel mislukken (hetgeen ik niet wens) het de schuld van de anderen zal zijn. Nu, waar heb ik dat nog gehoord?
hadiecee Zoutleeuw: waarom zou het toevoegsel niet gelden voor jouw uitspraak over BDW en zijn door jou toegedichte catch 22. Wat Fermat in zijn fermette al dan niet bewees, doet hier niet terzake. Als je tussen de regels kan (?) lezen, begrijp je wat ik bedoel.
Kriskras Om tot de kern van de zaak terug te komen, enkele overwegingen die nog niet aan bod zijn gekomen: De kiesuitslag verwoordt ook een stemming tegen de leugens en het bedrog, en dat verklaart ongetwijfeld mede de overweldigende uitslag van de NVA. Madame Non & C° hebben ook verloren. De MR en haar trawanten van de 6 gemeenten en verder in Vlaams Brabant hebben ook flink verloren Uit de twee vorige punten mag en moet men dus afleiden dat het loont een sterk Vlaams standpunt in nemen, en dat Bartje & C° gelijk hadden niet verder de door de Tsjeven uitgestippelde weg te willen bewandelen. Dit lijkt mij zelfs een bijzonder belangrijke vaststelling te zijn. Kortom, de Brusselse imperialisten hebben op hun donder gekregen, de specifiek regionale partijen (NVA en SP) hebben het goed gedaan.Verder hebben wij toch hier en daar uit de SP-kringen het horen klinken dat de rijke stinkerds uit de Brusselse rand hun eigenlijk kunnen gestolen worden. Verder zouden de kameraden Elio en Laurette de kans krijgen voor lange tijd zowel MR als CDH de wind uit de zeilen te nemen, op voorwaarde natuurlijk dat er ietsje meer "splitsing" van BE zou komen. Dus ja, tot spijt van wie het benijdt, het ziet er naar uit dat Bartje een historische kans in de schoot zal geworpen worden. De kameraad Elio staat zichtbaar te popelen, hij kan zich amper intomen. Bovendien is zijn Nederlands dermate slecht dat hij eens nog een extra zou kunnen bijdragen aan de aftakeling van La Belgique +.
Zoutleeuw Hadiecee Wil je me testen? Dit is zeer ver gezocht van je. Wat heeft het theorema van Fermat hiermee te maken?
hadiecee Zoutleeuw: jouw stelling "Zonder compromis geen regering en geen staatshervorming. De Wever zit in een catch 22" beantwoordt aan alle criteria van het grote vermoeden, maar ik voeg er wel het volgende aan toe: "hanc marginis exiguitas non caperet".
scherpschutter Er was iets mis met mijn laatste zin; Ik zei: Degenen die niet willen dat het touw knapt, en dat zijn er veel, zullen ernaar streven dat De Wever blijft trekken. Vandaar mijn Musketier conclusie. Ik wilde zeggen: Degenen die niet willen dat het touw knapt, en dat zijn er veel, zullen ernaar streven dat De Wever ophoudt met trekken. Vandaar mijn Musketier conclusie. Het zal allen tegen De Wever zijn, waarbij zal worden gepoogd om De Wever de schuld van de impasse te geven. Ik ben benieuwd of hij handig genoeg is om zich uit de omsingeling te redden. Ik ben ook benieuwd of zijn publiek slim genoeg zal zijn om de machinaties te doorzien, en hem de kans en de tijd geeft om een juiste strategie uit te stippelen en te volgen. Ik vrees er een beetje voor.
Van Artevelde Jacob Zoutleeuw, maar een catch 22 betekent daarom niet een doembeeld. Ik denk echt dat als men het verstandig aanpakt dit alleen maar kan verbeteren voor het land. Als de NV-A zou zien dat het land door confederalisme de Vlamingen in een sterke positie plaatst zullen ze de onafhankelijkheid van Vlaanderen zelfs niet meer nastreven (denk ik). Maar nogmaals, dit zal enkel maar kunnen bereikt worden als Di Rupo 1ste minister wordt. En je zegt, 'ik hoop dat hij er niet voortijdig uittrekt', maar als hij dit doet zal het zijn voor de reden dat hij gezegd heeft van in het begin. Hij zal niet in een regering stappen dat geen plooien wil gladstrijken. Deze structuur lukt niet meer, dus moet er verandering komen. Uw hoop zal dus volledig afhangen van hoe de anderen dit ook inzien en daaraan willen meewerken. Ik denk trouwens dat u die achterban veel te extremistisch bekijkt!!!!! Consequentie betekent niet dat er niet onderhandeld mag worden.
Zoutleeuw Voor de achterban van De Wever zal elke toegeving er een te veel zijn. Nochtans zijn toegevingen nodig om tot compromissen te komen. Zonder compromis geen regering en geen staatshervorming. De Wever zit in een catch 22. Ik hoop dat hij er weer niet voortijdig uittrekt. Met zo'n resultaat zou dat onvergeeflijk zijn. Ik zie echter niet goed met welk aanbod hij de Walen en Brusselaars over de grens kan trekken. Ik herinner me de story van koning Pyrrhus van Epirus. Waarschijnlijk een van de meest bekwame strategen uit de wereldgeschiedenis en door zijn volk op handen gedragen. Op het hoogtepunt van zijn macht kwam hij om doordat een oude vrouw een dakpan op zijn hoofd gooide in de straten van Argos. Het worden spannende dagen.
scherpschutter Snareman | Ik weet wel dat politiek een zaak van geven en nemen is, maar ik zie nauwelijks punten waarop men elkaar zou kunnen vinden. Met betrekking tot de grote knelpunten (financiële en communautaire problemen, immigratie en integratie) wordt aan beide zijden van de taalgrens volslagen verschillend gedacht. Touwtrekwedstrijden eindigen doorgaans met het over de streep trekken van één van de twee partijen, of het knappen van het touw. Ik kan me niet voorstellen dat één van de partijen zich in deze over de streep laat trekken. Degenen die niet willen dat het touw knapt, en dat zijn er veel, zullen ernaar streven dat De Wever blijft trekken. Vandaar mijn Musketier conclusie.
SNAREMAN Scherpschutter , zowel Vlaanderen en Wallonië hebben gekozen , evenwel spijtig beiden in een verschillende richting , maar als er één België wil blijven bestaan , althans een unitair België met een regering die werkt , zullen er aan beide zijde toegevingen moeten gebeuren of we blijven haaks op elkaar kijken zonder dat er iets beweegt en net dat kunnen we met de huidige spaarboek dik in het rood niet lang uitzingen. De financiële buitenlandse pers is al volop aan het stoken en speculeren om de weinige kapitalen die hier nog beschreven staan , te verplaatsen naar veiligere oorden zoals duistland enz. Dat de buitenlandse pers hierin zich nog wat gaat staven op enkel de franstalige pers is er voor dik over , zo ook onze amerikaanse bondgenoten sparen Vlaanderen niet met hun nadelige commentaren. Het gaat idd nog een hele harde en uitputtende race worden om een goed resultaat neer te zetten.
scherpschutter De verkiezingsresultaten beantwoorden in grote lijnen aan de verwachtingen, ook aan de mijne. Ik had eerlijk gezegd zelfs een iets hoger resultaat voor de NVA verwacht (iets boven de 30%), terwijl ik CD&V en VB respectievelijk had geraamd op 18 en 14 %). De SP komt er dan weer iets beter uit dan ik had verwacht. Het is hoe dan ook een aardverschuiving, maar het resultaat in Wallonië is de spreekwoordelijke blok aan het been die krachtdadig ingrijpen onmogelijk maakt. Ik voorspel een verdere aftakeling van de Belgische politiek, waarbij het wantrouwen groter zal worden, en de grote problemen niet opgelost raken. Benieuwd wie de zwarte piet zal worden toegespeeld. Vermoedelijk wordt het weer Eén voor allen, allen tegen de bever. Actie beschadiging deel 2. Maar hij lijkt me een taai beestje.
Van Artevelde Jacob Bart wacht af en zal met zijn intelligentie de zaken naar zich toetrekken. En dat heeft hij ook gedaan. Ik denk dat hij gebeiteld is voor min tien jaar want niemand zal het durven om het land terug vier jaar onbestuurbaar te laten door tegenwerkingen. Willen de Belgicisten het land nog als een land meemaken, dan zullen ze echt de verandering moeten bijstaan. Als ze terug de gewenste veranderingen tegenwerken zal het land niet binnen vijftig, maar binnen tien jaar gesplitst worden. Sowieso zal de NV-A dus in een win-win situatie terechtkomen. Of ze zullen geen regering vormen door tegenkanting van de Vlaamse of Waalse partijen (waardoor het land binnen de kortste keren zal doodbloeden), of er zal een gedegen samenwerking ontstaan waardoor confederalisme een feit zal zijn (de kiezer heeft gesproken). Vandaaruit zal zowel Wallonië als Vlaanderen alleen maar kunnen afstevenen op groei. Het land zal er veel sterker uitkomen! Pas dan kan er terug over solidariteit gesproken worden. Di Rupo zal de kans krijgen om 1ste minister te worden op voorwaarde dat het staatsbestel grondige veranderingen zal ondergaan. Dus denk ik dat het pad naar confederalisme niet zomaar een optie meer blijkt maar een gegeven dat hoe langer hoe concreter wordt. Het vlindertje zit met genoeg narcisme in zijn ego om deze deal aan te nemen. Het zou niet verstandig zijn om De Wever als eerste minister naar voor te schuiven omdat dit zoveel betekent als het doodvonnis voor de partij binnen dit en vier jaar. Onze eisen en de redding van het land zullen alleen te bereiken vallen als Di Rupo eerste minister wordt! Al wie beweert dat De Wever eerste minister moet worden is ofwel iemand die van de tegenpartij is en De Wever op zijn bek wil zien gaan, of is het de eigen achterban die dergelijke zaken zou uitspreken op basis van ongepaste trots. Wacht maar af!
rambo04 Het verder verloop ziet er als volgt uit: Men zal Di Rupo eerst in het veld sturen, die zulke eisen stelt dat het al na een paar dagen zal afgelopen zijn. Daarna zal men Bart proberen in de wildernis te sturen en dan gaat men alle registers tegen hem opentrekken. De messen worden gescherpt en de valstrikken opgezet. Het etablishment (alle drukkings- en andere gangstergroepen) zullen alles mobiliseren. Waarom Elio eerst, gewoon omdat de vakbonden en mutualiteiten zich niet kunnen permiteren om te ageren tegen de linkse progressieven. Besparingen die zeker moeten gedaan worden kunnen onmogelijk door de SP en consoorten worden gerealiseerd (dit krijgen ze aan hun achterban niet verkocht). Men zal Bartje pushen om het te doen, dan kan men hem met alle zonder van israël beladen zodanig dat de activiteiten van het profetariaat kan gericht worden op hun gemeenschappelijke vijand. Het hof zal zich ook niet onbetuigd laten en de fransdolle brusselaar ook niet. Dus Bartje opgepast er zijn veel maneuvers aan de gang en jij + alle Vlamingen zijn het doelwit. Laat uw eventuele partners die hun positieviteit nu met woorden betuigen, dit ook effectief op papier zetten zodat er sporen zijn. Want woorden vergaan met de wind en mensen vergeten toch zo gauw.
Kriskras Indien Bartje & C° een kans op slagen willen hebben, dan zouden ze niet een beetje paars maar hoe dan ook een ferme portie rood er moeten bijnemen. Maar uiteindelijk, geel gemengd met rood geeft bruin, dus het zou best kunnen dat zelfs de Blokkers het dan zouden zien zitten. En het komt mij voor dat Elio nauwelijks nog in te tomen is, dus ja, een doorbraak lijkt mij mogelijk voor zover de Tsjeven niet weer maar eens roet in het eten zouden gooien. Terloops, de "coup" van Bartje & C° vindt wel ruim zijn weerklank in het buitenland. Men had het er vanmorgen zelfs uitgebreid over op radio RAI 3, over de "seperatisti moderati" (gematigde seperatisten). Meno male. Let wel, men stelt ginder de "moderati" niet tegen het Blok van hier maar tegen de Lega Nord van ginder. Ja, voor wie het nog niet zou weten, ook in Italië is er een strijd losgebarsten tussen de noordelijke gewesten (Venetië, Lombardije, Piemonte enz...) en de rest van het land over autonomie en nog veel meer. Kennelijk heeft wat een paar decennia geleden gestart is met de splitsing van Tsjecho-slovakije zich door gezet naar de rest van Europa, en eigenlijk mag dat niet zoveel verwondering baren. Immers, tal van staten werden in de 18de eeuw op louter artificiële gecreéerd ten behoeve en ten voordele van de Engelse koning, Napoleon I & III, de Oostenrijkse keizer en niet in het minst het Vaticaan. En rekeningen die toen niet werden vereffend blijken nu opeens ongenadig op tafel te voorschijn te komen. Ten slotte, om in de "ik"-stijl van onze dorpsfilosoof van dienst te eindigen: De aandachtige lezers van dit forum zullen weten dat "Ik" plechtig verklaard had een fles spumante opzij gezet te hebben om te kraken zo de Tsjeven onder de 18 % zouden gezakt zijn. En "ik" verklaar hierbij even plechtig dat die fles spumante effectief gekraakt geweest geworden is.
poli2 13 juni blijft een aparte datum in recente politieke geschiedenis van dit land. De verkiezingen van 13 juni 1999 na de ‘dioxinecrisis’ bracht een paarse regering aan de macht die een politiek voerde op de maat van Franstalig België (Bruxelles en Wallonië). Vlaanderen moest temporiseren om het zuiden te laten bijbenen. Op 13 juni 2010 heeft de Vlaamse kiezer zoals ook al in 2007 aangewezen dat de politici de toekomst van Vlaanderen niet mogen blijven hypothekeren. Het Vlaamse signaal van 2007 is nog versterkt : Als een minderheid zijn ongrondwettelijke grillen blijft botvieren tegen Vlaanderen, zelfs de grondwet negeert, blijft ‘non’ zeggen tegen Vlaanderen dan hoeft het niet meer binnen die Belgische context. Het blijven doorvoeren van die Paarse verwennerij van het Franstalig Brussels establishment binnen België veroorzaakt een steeds sterker signaal van Vlaamse kiezer: met de rest van België als het kan, zonder als het niet anders kan.
SNAREMAN Zou het nu eindelijk eens doordringen bij de drie traditionele partijen, dat zij reeds jaren verkeert bezig zijn ? Zou hun half frankske, want eigenlijk zijn ze nooit meer waard geweest, eindelijk vallen? Gaan ze zich nu voor eens en voor altijd beraden en bezinnen dat het eigenlijk niet kon blijven duren om de brave burger te beschamen en te beliegen? Hopelijk wel , maar zoals we ze kennen uit het verleden kunnen we al voorspellen dat ze eigenlijk het (zege)licht in Bart De Wever zijn ogen niet gunnen, laat staan het waarmaken van zijn programma punten zoals een splitsing van BHV en een ordentelijke staatshervorming . De messen en daggers worden extra vlijmscherp geslepen, de pijlen gericht op slechts één doel: het grootse mislukken van NVA en dan nog liefst zo snel mogelijk. Het zou hen sieren echt daadwerkelijk mee te helpen opbouwen van wat zij de laatste 50 jaar in de vernieling hebben gedraaid.
forum_Carol Waarvoor gaat Vlaanderen? Niet voor billenkletsen en vaandelzwaaien, wel voor een staatshervorming die Vlaanderen en het Franstalig landsgedeelte uiteindelijk moet toelaten aangepaste maatregelen te treffen om onze economie niet ten onder te laten gaan en zodoende ons voortbestaan en de welvaart van onze burgers te vrijwaren. Een rechtvaardig sociaal klimaat waar werken en sparen niet langer afgestraft wordt! Het ten grave dragen van het cliëntelisme met als enig doel het in stand houden van partijen. De burger is de huidige, vaak immorele vorm om aan politiek te doen kotsbeu!
Agnes Ostic Vermits de vorige die met zo'n score verkozen werd een uil was, heeft bart De Wever de kans om ons eens en voor al van dit Vlaamse gedoe te verlossen. Ik supporter voor jouw Bart, serieus ik hoop dat je de geschiedenis ingaat als de overtuigde Vlaming die de traditie van pacifikatie er voor eeuwig incementeerde. Nogmaals: proficiat. De uitslag is relatief simpel - en iedereen die voort wil staat met opgeheven hoofd terwijl iedereen die wilde blijven staan geslagen is. Nu zal ik weer kritisch worden, ook Bart heeft kritiek nodig.
degrondwetisgeenvodje En dat allemaal dankzij de partijen voor wie het verdedigen van de fundamenten van onze democratie, de Grondwet, geen punt was. Of die partijen voor wie het verdedigen van de Vlamingen in de rand, die weggedrumd worden door de Franstalige rijke stinkerds, niet hoefde.
indivi Ik hoop dat CD&V ootmoediger gaat omspringen met het gedachtengoed van de kiezer dan 3 jaar geleden het geval was toen Leterme meende dat hij na het ontstaan van het kartel NVA-CD&V de mening van de NVA kiezer naast zich kon neerleggen door met zijn partij zijn eigen weg te gaan. Bart is niet rancuneus, hij laat het belang van de kiezer prevaleren!
Zoutleeuw Snareman De uitslag is in lijn met wat ik had voorspeld, zij het dat de overwinning van NVA groter is dan ik had gedacht. Wat er nu zal gebeuren, heb ik al beschreven. Noemde Bart De Wever zichzelf niet deel van de Icarusgeneratie?
SNAREMAN De tijd en Bart De Wever alsook de eventueel meewerkende partijen zullen uitmaken of het een succes wordt met BHV en de staatshervorming maar makkelijk zal het voor niemand worden om tot stabiele bruggen met vast verankerde peilers te slaan. Nu dat het signaal ook zeer duidelijk is overgekomen in Wallonië zal het een zeer moeilijke opdracht worden om tot duidelijke afspraken te komen. Indien niet dan zitten we met een gigantisch probleem en als dat toch zou aanslepen een effectieve scheiding!
@n@rchist De kiezer gaf 3 jaar geleden al een signaal van "separatisme". Leterme zei toen "5 minuten politieke moed volstaan". Toen waren de vlamingen nog gematigd. Na 3 jaar durecne processie van Echternach is de Vlaming radicaler geworden. gelukkig maar. Het werd verdorie hoog tijd, méér dan hoog tijd !
genoeg 2010 Eindelijk eens een verstandig politicus aan zet, die duidelijk en samenhangend kon verwoorden wat zijn programma was, en die de kiezer geen beloftes voorgehouden heeft. Hij wees de kiezer er steeds op wat zijn programmapunten zijn en dat er over moet gepraat worden. Laat ons hopen voor Vlaanderen dat OVLD en de tjeven uit Texas daarmee hun lesje voorgoed zullen geleerd hebben. Het kiesvee behandel je met respect !
bart3620 Wallonië ontvangt vandaag het signaal dat Vlaanderen niet meer zo maar te manipuleren valt. Ook al blijft de helft van Vlaanderen traditioneel stemmen, heb ik het gevoel dat jong Vlaanderen een duidelijk signaal geeft van “jullie kunnen niet meer zo maar de lijn verder zetten die de laatste 180 jaar in België gedomineerd heeft”. Niet met soms geweldadige protestacties zoals eind jaren 60 maar met een duidelijke stem van de kiezer. En als Wallonië vandaag nog altijd denkt dat ze Vlaanderen kunnen negeren zal de volgend verkiezing hun de mokerslag bezorgen.
vinci11 Bart De Wever is de eerste sinds mensenheugenis die op een intelligente, begrijpelijke en eerlijke wijze de politieke arena heeft uiteengezet, zonder de kiezer als een achterlijk wezen te beschouwen