Het leggen van het (laatste) ei?

Laatste wanhoopspoging om zich te verzetten tegen het onvermijdelijke, nl de totstandkoming van een confederale staat. Wordt eindelijk het ei gelegd?

In Knack: “De Franstalige partijen lanceren naar aanleiding van BHV zelf een reeks voorstellen. Het opmerkelijkste is dat van de PS-kamerfractie, die een voorstel van bijzondere wet heeft klaargestoomd dat een forse uitbreiding van het Brussels gewest op het oog heeft. De kamerfractie van de Franstalige socialisten wil Brussel niet alleen uitbreiden met de zes faciliteitengemeenten, maar wil in de andere gemeenten van Halle-Vilvoorde via een volkstelling laten bepalen of de gemeenten bij Brussel moeten worden gevoegd.

OPLETTEN IS DE BOODSCHAP VOOR HET FRANSTALIG FRONT MR/PS/CdH. PIPO BUITEN CATEGORIE PHILIPPE MOUREAU ROERT DE (OORLOGS)TROM.

Opmerkelijk is ook dat Voeren weer de kop opsteekt. Het voorstel van de PS-kamerleden wil dat Voeren weer deel zou gaan uitmaken van de provincie Luik. De Franstalige liberalen van de MR willen een referendum organiseren in de rand-en faciliteitengemeenten. Het is de bedoeling de bewoners te vragen of ze in Vlaanderen willen blijven wonen dan wel naar Brussel komen.

STOFFEN HAPPART EN ZIJN KORNUITEN HUN MUSKETTEN OPNIEUW AF?

Kamerlid François-Xavier de Donnéa zei woensdagochtend te geloven dat heel wat Franstaligen liever in de Vlaamse rand rond Brussel zouden blijven.

WAAROM?

Picqué: "Als een wereld zo groot, waar mijn vlag staat gepland"

Knack (dd 6 september 2007): “Op een moment dat het federale parlement zich opmaakt om de discussie over de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde (B-H-V) aan te gaan, geeft Brussels minister-president Charles Picqué (PS) een schot voor de boeg. In enkele interviews met Franstalige kranten zegt Picqué donderdag dat een uitbreiding van het Brussels gewest een tegengewicht moet vormen voor een eventuele splitsing. Bij een splitsing zijn er volgens Picqué garanties nodig inzake de rechten van de Franstaligen in de rand rond Brussel en over de uitbreiding van het Brussels gewest, met waarborgen voor een goede werking. Dat laatste komt volgens Picqué neer op een herfinanciering. "Dat is de prijs die de Vlamingen moeten betalen", aldus Picqué. Picqué wijst erop dat B-H-V de laatste institutionele verbinding is tussen Brussel en zijn hinterland, dat Brussel en Wallonië met elkaar verbindt. "Als B-H-V zou verdwijnen, bevinden we ons in het scenario van een historische en onomkeerbare insluiting van Brussel in Vlaanderen", zo luidt het”.

Opmerkelijk hoe “Survival, or how to survive Murphy's Law” van het Nederlandse TamTam theater een perfect illustratie is, met een grote dosis zwarte humor, van wat Charles Picqué verwoordt.

(Tussen haakjes onze aanpassingen).

We volgen de lotgevallen van de door het leven getekende K (Picqué) die op een vreemd, droog, onvruchtbaar en armzalig stuk land (Brussel) woont in een armzalige hut. Maar of hij daar veilig is voor Murphy's (Vlaanderen) tentakels is nog maar de vraag. Hij lijkt ongezond en neerslachtig. Maar af en toe barst hij opeens in woede uit. Soms lijkt hij in zijn hut op iets te broeden. Maar meestal loopt hij rond, verzonken en hinkend in gedachten. Zijn haveloze onderkomen lijkt op dat van vele havenots in de wereld: een afspiegeling van zijn karakter en geestesgesteldheid. Het liefst wordt K met rust gelaten, Maar de mensen wantrouwen hem ten zeerste. Ze staan te trappelen om Murphy een handje te helpen. Omdat ze niet precies weten wat hij uitvoert, en hem eerder kwijt zijn dan rijk. Het minste of geringste dat hij doet zet kwaad bloed. Steeds ziet het ernaar uit dat hij zich haast alles laat welgevallen, en genoegen neemt met steeds minder bewegings- en leefruimte. Maar als hij teveel getergd wordt ontwaakt de woede in hem. Zal hij met een verrassing komen waar velen versteld van zullen staan en reden hebben tot knarsentanden?

Confederaal of niet-confederaal, dat is de vraag

Boudewijn Vanpeteghem schrijft in zijn Knackblog dat .... "sommigen verwijzen naar het uiteenvallen van Tsjechoslovakije als ze een scenario uitdenken voor de desintegratie van België, dat ze dan als aannemelijk beschouwen. Ze gaan daarbij voorbij aan de Brusselse regio. Zonder dat hoofdstedelijke gebied zou er zeker sprake kunnen zijn van het einde van België. Maar er is Brussel; dat belangrijk is voor Vlamingen en Franstaligen, en dat België in leven zal houden. Een ander België weliswaar waar de macht van de federatie zal verdampen en het zwaartepunt bij de deelstaten zal komen te liggen".


Tot op vandaag loopt de taalgrens ten zuiden van het Brusselse gewest en ligt het gewest in Vlaanderen. Franstaligen kunnen genieten van faciliteiten: niet enkel in de Brusselse rand maar ook in het Brussels stedelijk gewest.


De eisenbundel van de Franstaligen, onder meer de uitbreiding van Brussel en van de territoriale bevoegdheid van de Franstalige Gemeenschap, een volksraadpleging over de taalaanhorigheid in Halle-Vilvoorde, de afschaffing van de dubbele meerderheid in het Brussels Parlement, die de Vlamingen beschermt, pariteit voor de Franstaligen in de Senaat, heeft louter en alleen als doel mist te spuiten en het filibusteren tot olympische discipline verheffen.


Een confederale staat bestaande uit 2 gewesten, met name eenVlaamse en een Waalse, en die derhalve ook tegelijk de 2 gemeenschappen omvat, is een eerste stap. Het einddoel blijft de creatie van een unie van Europese regio's met het subsidiariteitsprincipe als leidmotief. Brussel kan dan het Europese centrum blijven waar parlement en commissie gevestigd zijn. Maar ook Berlijn zou bijvoorbeeld dit centrum kunnen worden/zijn.


De eerste stap naar de "confederatie Vlaanderen/Wallonië" levert aanzienlijke financiële besparingen op zoals bijvoorbeeld nog slechts 2 parlementen en 2 regeringen. Geen federaal parlement meer, noch senaat, noch regering. Deze zijn overbodig in een confederatie. Besparingen die middelen opleveren die beter en nuttiger kunnen aangewend worden dan het in stand houden van een systeem van "vadsige koningen" en hun paladijnen.