vrijdag 28 mei 2010

De fallopus buis - vervolg #3




Guy Tordeur, verbondssecretaris ACV (Brussel-Halle-Vilvoorde) en Hendrik Vermeersch, secretaris BBTK (ABVV-BHV) roepen op tot méér solidariteit

Ondanks de diepe economische crisis domineerde het communautaire gehakketak ook in de voorbije regeerperiode de Belgische politiek. En uiteindelijk viel deze regering omdat de partijen niet akkoord konden geraken over de splitsing van BHV. Althans, zo lijkt het. Maar de splitsing van BHV is niet de kern van de zaak. Daarvoor kan en moet een juridische oplossing worden gevonden. De splitsing van BHV is een vlag die een andere lading dekt: de splitsing van de sociale zekerheid, die op haar beurt de weg moet vrijmaken voor een makkelijker beleid van sociale afbraak. Daarom is het zo verontrustend dat als resultaat van al dat communautaire gehakketak en al die stoere taal, bijna alle partijen, ook in Wallonië, nu definitief zijn opgeschoven in de richting van het confederalisme. Zij vinden dat de gemeenschappen en gewesten de leiding moeten nemen in de Belgische politiek en moeten bepalen welke rol er nog overblijft voor het federale niveau. Sommige partijen verklaren uitdrukkelijk dat dit confederalisme voor hen de ultieme stap is richting separatisme. Al deze partijen spreken over de noodzaak van ‘een grote staatshervorming’ na de verkiezingen. Voor hen kan dat alleen betekenen dat gemeenschappen en gewesten nog meer bevoegdheden moeten krijgen over essentiële onderdelen van het beleid, zoals de fiscaliteit, de sociale zekerheid, de gezondheidszorg en het arbeidsmarktbeleid. Maar de uitbouw van een Vlaamse zorgverzekering, een Vlaamse kinderbijslag, een Vlaamse hospitalisatieverzekering, een regionalisering van het arbeidsmarktbeleid en van de gezondheidszorg, kortom, de splitsing van de sociale zekerheid, biedt geen enkele garantie voor een betere aanpak van de sociaaleconomische problemen van alle inwoners van ons land. De economische crisis heeft nog maar eens aangetoond hoe cruciaal een sterke sociale zekerheid is om een sociaal bloedbad te vermijden. En het is niet door de gemeenschappen tegen elkaar op te zetten dat zo’n sociaal bloedbad kan worden vermeden. Alleen door de solidariteit tussen alle werknemers in ons land te versterken, kan er sprake zijn van een krachtdadig verzet tegen het komende beleid van sociale afbraak. Alleen de solidariteit binnen een sterke federale sociale zekerheid kan de werknemers en hun gezinnen voldoende bescherming bieden tegen de vernietigende gevolgen van de crisis.

Er waart blijkbaar een spook door B.

Geen opmerkingen: